Gönlümde yok isen, ne yaparım ben
Dilim de dua’ydın, kabul olmayan
Öylesi hayattan, tez koparım ben
Sen varsın yürekte, yeri dolmayan

Pişmişti yüreğim, aşk közlerinde
İhya oldu gönül, hoş sözlerinde
Oysa kaybolmuştum, ben gözlerinde
Bu nasıl bakıştır, menzil bulmayan

Lavanta olup ta, kokular saçtın
Nazlı ceylan oldun, sekerek kaçtın
Gönül bahçesinde, dört mevsim açtın
Öyle bir goncasın, asla solmayan

Sunalar kuşatmış, Ren ile Sen’i
Yıllanmış şaraplar, bekler mahsen’i
Sarmak istiyorum, bir ömür seni
Sen olma n’olursun bahtı gülmeyen

Bir yandan yâr diye, atarken yürek
Dilerim Mevlâ’dan, olmasın firak
Bazen kabullenmek, katlanmak gerek
Kavuşmaz şirin’e, dağı delmeyen

Görmezsem ölürüm, gülüm ben seni
Müptela oluşum, değildir yeni
Sen de özlüyorsun, bilirim beni
Yâr olabilir mi, halden bilmeyen

Yaşadıklarından, bir hisse kapıp
Masaya koyduğu resmini öpüp
İsmini nakşedip, besteler yapıp
Lüzumsuz değildir, sazın çalmayan

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ