2
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1168
Okunma
Bunları hak etmeyen kadınıma
Yaptığım işkence asla affedilemez
Benim ihtiyacım olduğunda
O benim elimi tutarken
Ben akan gözyaşlarımı saklayabilmek için
Bir kuytuya çekiliyorum.
Tüm gücünü silip zayıf bir adam yaratıyorum
Onu bu şekilde hatırlamayı kabullendirmeye
Çalışıyorum kendime, niye?
O gülümsüyor, umut saçıyor,
Sıcaklığını bizimle, benimle paylaşıyor.
Bense hala onun bütün gölgeleri aydınlatan
Işığını karanlığa hapsetmeye çalışıyorum
O benim kadınım
Ben bugün onu kaybetme korkusuyla değil,
Onun sıcaklığıyla nefes alıyorum
Yarında o benim ışığımla,
Benim umudumla gülecek biliyorum..
Sami Arlan..
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz