epey olmuş görüşmeyeli
Köprübaşı bir kalabalık
hiç yaşlanmamış rüzgar
delice savurup ayaz diyeli
almış caddelerin tozunu
öfkesi yine hazanlık
dumanımdan aleni çalar
baharcığa son kozunu
oynuyor var bir tuhaflık

gri bulut bezgin bikarar
düşenler haliyle tanıdık
ağır aksak öylece yığılırken
donacak nerdeyse saçaklar
dizelerde saklıydı oysa beyazlık
tek tek tellerine sığınırken
nasıl uçup gitsin yıllar
desene tutmuşlar direği
ağarsa ne olur saçlar
istemez artık bir küreği
buza bürünmüşken goncalar

dilimin ucunda sıcacık elleri
bir şiir meydan okuyup
dağıtırdı ya ürkekliği
bu sokaklar az çok ihtiyar
az biraz sıkıştırsak
donup kalırsa yüreği
bir otobüs üç dolmuşa
kim bilir neyi hatırlar
nerde kaldırım eskileri
hele eylülden bir konuşsak
sürüklenirdik belki yokuşa
sızardı kimse bilmesinleri
onlar mahcup biz bahtiyar

Köprübaşı bir adımlık
unutulmuşluk ince bir zar
hasret o günleri duyuşa
bir ederse nazar
güç bela şu çaydanlık
hışımla fokurdar mı fokurdar
ne bardaklar kırılır
ela gözlere yazar mı yazar
bu içi geçmiş delikanlılık
ne sigaralar sarılır
bir kıvılcımlık tutuşa
bakışlar çatır çatır
gökyüzü uzar mı uzar
çokta razı değil ya uçuşa
birden ortaya satır satır
dökülen bu şiircik kuşa
sorulur aşka zahmet bin hatır
dr.süreyya burak önder