Buğulu gözlerde sevgi hâlesi
Ömrümü tüketen düş güzelim, düş.
Sağ yanın çelikten inat kalesi,
Sol yanın mermerden taş güzelim, taş.

Duygu yollarımı yokuşa süren,
Sevgimi çiğneyip, hasret tüküren,
Sevdamın gözünü oyup çıkaran,
İnatla yaptığın kaş güzelim, kaş.

Katil gözlerinin suçu yerine,
Boynumda ilmeği verdin birine.
Kirpik uçlarını batır derine,
Açtığın yarayı deş güzelim, deş.

Ayrılık ölümün doğduğu yerdir,
Giderken ömrümü sonuna erdir.
İçimde sevda da, Allah da birdir,
Senin yüreğinde beş güzelim, beş.

Gönlünün boynuna takar ilmeği,
Bana da öğretir, felek gülmeyi.
Sanma ki, unutur, bahtın çelmeyi,
Yeleni uçurup koş güzelim, koş.

Ayrılıp gitsen de aftadır suçun,
Sultanı değişmez, kırılan taçın.
Aşkını harcayan gönüller için,
Bu koskoca âlem boş güzelim, boş…

Yaşarsın içimde saklanan sırda.
Sayende yem oldum, çakala kurda.
Bir mecnun yarattın bu son asırda,
Hayalin Leylâ’ya eş güzelim, eş.

Mehmet Nacar