Acı Hayat


Bazen; bir tebessüm
Bir kaç damla gözyaşı,
Kimi zaman neşe,
Kimi zaman keder,
Yaşarsın hep böyle,
Hüzün sevinç iç içe.

Bazen; çıldırmışcasına coşmak,
Delirircesine haykırmak,
Kusmak içindekilerini,
Sineye çekmek sancısını,
Ölüm pahasına olsada;
Doyasıya yaşamak,
Dürüstlüğun acısını.

Bazen; kabuğuna çekilmek
Hayattan kopmak,
Kendince yaşadığın,
Şu karanlık dünyada;
Bir pencere,
Bir ışık,
Aydınlığa çıkacak,
Bir yol aramak.

Bazen; tıkarsın kulaklarını
Takarsın at gözlüğünü,
Görmek istemezsin,
Hayatın gerçeklerini,
Hayatın sillesi,
Bir tokat gibi gelir üzerine,
Ağırlığını kaldıramazsın heyhat!
Duyarsızda olamazsın,
Sen hayatı yaşayamazsın,
Böyle yaşanmaz ki hayat.

Bazen de; hayalinde
Bir dünya kurarsın,
Ne kardeş kavgası,
Ne terör,
Ne ezen ne de ezilen;
Hiç olmasın istersin,
Halkların kardeşliğinde,
Eşitce yaşamayı,
Kardeşce paylaşmayı düşlersin.
Yüreğine dar ağacı kurulsa da,
Şu acı hayatta;
Özgürlüğe ayaklarını sürümek istersin,