Semâda ismin Ahmed,
Yer yüzünde Muhâmmed,
Yaratılan müşâhed,
Sendin gelen Ey Nebim.

Ademde beliren nûr,
Taşıdığı kutlu nûr,
Dâim büyüyen onûr
Sendin gelen Ey Nebim.

Gözyaşı çağlıyordu
Yürekler dağlıyordu
Masumlar ağlıyordu
Sendin gelen Ey Nebim.

Aminenin evinde,
Nûrûl nûr eşiğinde,
Gülümser beşiğinde,
Sendin gelen Ey Nebim.

Kalbimde güller açtı,
Cihân sana muhtaçtı,
Yollarına gül saçtı,
Sendin gelen Ey Nebim.

Muştuyla gönlü coştu
Cennet kokusu hoştu
Yetimin yeri boştu
Sendin gelen Ey Nebim.

Öksüz yavrusu sendin
Benden öte bir bendin
O el emindir dendin
Sendin gelen Ey Nebim.

Parlayan gerçek nûrdun
Mekkeydi senin yurdun
Göreni kalpten vurdun
Sendin gelen Ey Nebim.

Bağrına bastığında
Misk kokar yastığında
Kızgın çölü aştığında
Sendin gelen Ey Nebim.

Rehberdin gönderilen …
Gözyaşını dindiren
O sendin beklenilen
Sendin gelen Ey Nebim.

Allah’ın Hâbibisin,
Her kitapta müjdesin,
Şefâât dileğimsin
Sendin gelen Ey Nebim.

O bulunmaz bir güldür.
Lutfet ruhumu güldür
İsmini söylet öldür
Sendin gelen Ey Nebim.

Nigâr Bedirhân (Yegânem)