Sende kilitlediğim kalbin
Ahşaptan oyma anahtarı
Sahilin kendinden emin yalnızlığına emanet.
Geride kalan,
Kara sularda yüzen düşlere
Dokunuşlarımdan akan minnet...
Coşan dalgalarında uyuttu aşk kendini,
Tutamadım avuçlarımda bir yalan gibi,
Affet...

Artık;
Kim dokunduysa ateşten rüyalarına,
O kaldırsın peçesini günahlarının
Aralasın camların sırrını,
Silsin dudaklarımın izini
Pencerenden.
Hatıralar silinmeyecek seninde aklından
Bilirim...
Bilirim ki,
Her gece azar azar seni de tüketecek bu özlem.
Adın adımdan uzaklaşırken hızla
Korsan serzenişlerimi yazıyorum ben hala...
Müzakere hakkım bitti!
Sevdamın hazanından kalma,
Son yaprağınıda teslim ettim Tanrıya rüzgarla

Artık sen Allah’a,
Ben kokunu bir iz gibi süreceğin,
Şiirlerime emanet.
Bir kaç güzel anı bıraktın geriye,
Hala sığınırım
Helal et...





Dip not : Hiç bir ada yüreğin kadar derin olmadı ve ben hiç bir adada böylesine boğulmadım... Bir gün olurda uğramak istersen, ben hala aynı limandayım...





Elif SEZGİN