bir ateşin korudur çürümeye başlayan 
ve mistik sisin
diyalektik dumanın
sükutun ve çığlığın
kangren şivesidir yoğunlaşan.. 

bu bir eylem denemesidir
direnmenin kahır dolu ağzında devinimi
söz sanatlarında yorgun düşen imgelerin
şiire remil atıyorsa kanı
seher yelinin toy kokusu
ruhuna çifte su verilmiş hançer gibi batıyorsa
ezanlar hüzzam
şehirler ağıt
dağlar kan
sınırlar cinnet ve izdiham içindedir

son müsafahada avuçlarını
sevdiğine son bakışında gözlerinin ferini
son gidişte sırtının tenhalığını
okuduğun ilk fatihada
tüm hayallerini
dudağındaki kaneviçeli aminin
dicleyle fıratın kesiştiği yerde intiharından sonra
yitirmişsen eğer 
haritaların dumansızlığını gözleme
ölüm her mevsime aynı mesafededir...

bu bir diriliş destanıdır oysa
ölmeye alışmanın;
ölmeye başlamanın önsözü ya da 
unutma!
içine doğru değilse çıktığın her yolculuk 
sol kaburganın altındaki sızıdan 
bir yutkunma kendini intihar eder 
kuştüyü yastıklara
koyukızıl hayallerle uzandığın o yerden
bir sevgili alır başını gider
her solukta çürür azalır 
anahber bültenlenlerinde
tenha zamanların yanık şarkılarında
vehameti kendinden menkul garlarda
bütün istasyonlarda
parçalanır dağılırsın
kutlu vuslatların sabah esintisini boşuna bekleme 
başka anka yalazının öyküsü başlar çünkü
işte bu
soğumuş kül yığınlarından doğmanın zamanıdır

bu sözler gecikmiş bir aşkın terekesidir 
hayalleri terk etmenin miladı ya da 
ve aslında
ağzında jilet pası bir şiirdir ondan geride kalan varsa
..