Eylül ayrılığa denk kasımsa tükenişe
Dizler gurbet yorgunu, kalksam yürüyeceğim.
Rüzgâr sallarken dalı, dal geçerken inişe
Hala canlı yaprağım, düşsem çürüyeceğim.
Aşk yorgunu dizlerim, kalksam yürüyeceğim.

Zaten hayallerdeydin, ne gerçektin ne de düş
Diyorsan ki “aşk bitti, sen artık döşümden düş
Ve diyorsan sessizce olsun aşkta ki ölüş
Mana derinliğine seni sürüyeceğim
Aşk yorgunu dizlerim, kalksam yürüyeceğim.

Sana varamadıkça damla damla tükendim
Ayrılık tesellisi oldum kendime kendim
Sanma ki yüreğine batan kara dikendim
Sevda yangınlarında yanıp eriyeceğim
Aşk yorgunu dizlerim, kalksam yürüyeceğim.

Hor görme Coşari’yi aşkın esiri olmuş
Hasretinden gönlünde açan gülleri solmuş
Belli ki aşka varan yollarına kar dolmuş
Varmak için vuslata karı kürüyeceğim
Aşk yorgunu dizlerim, kalksam yürüyeceğim.

İbrahim COŞAR