Kendimi istanbul sahnelerinin nadide sesi Roza Billurses gibi hissettiğim,inanılmaz tad aldığım,ve hatta iyice havaya girip duş başlığını zaman zaman mikrofon olarak kullandığım,çıktığımda da ev halkından kimsenin evde olmadığını görüp alla alla nere gitti ki bunlar dediğim bir eylemdir kendileri..
Durumun neyi getireceği riski olursa olsun vazgeçilemez bir hobidir.Kimi zaman uyuyan olur,kimi ev arkadaşlarından biri sırf sesi bastırmak adına son seste müzik açar,ve daha da sinir edicisi yemek yanacak sus artık gibisinden söylemlere şahit oluruz.Ama ne olursa olsun herşeyi göze alarak söylenir.Mutluluğun simgesi dengesizleşmeye meyilli tüm insanların yaptığına inandığım bir hayat felsefesidir :))