affetmek...yine insanın kendine yarattığı bir kavram.Yok böyle birşey...Affetmez insanoğlu.Sadece durum ve konuma göre tavır koyar. Biz böyle bir duyguyla doğmadık...
ben onu affetsem de TANRI affetmeyecek ben kendimi affetsem de ÖRF-ADET-GELENEK beni affetmeyecek biz birbirimizi affetsek de AŞK bizi affetmeyecek aşk bizi affetse de TARİH asla affetmeyecek...
öğretmen öğrencilerine kırgın oldukları insan sayısınca patetes getirmelerini ister.bu patetesler onları affedene kadar taşınacaktır.bir gün bir hafta... mahvolur çocuklar pateteslerde bozulmaya başlar.ve öğretmen son noktayı koyar.affetmemek kendimize yaptığımız en büyük kötülüktür...
affetmek en sevdiğim erdemdir. affederim ve affına sığınırım herkesin...