Evrensel Basım Yayın

Çetoye Zedo ve Yavuz Akkuzu tarafından hazırlanan Kürt Tiyatro Tarihi, bu alandaki en kapsamlı çalışmadır. Bu çalışmada; Kürt tiyatrosunun kaynakları, bilinmeyenleri ele alınmakta, başlangıçtan 1990’lara kadar Kürt tiyatrosunun gelişimi hakkında okura geniş bir perspektif sunulmaktadır. Kürt Tiyatro Tarihi ve külliyatını Türkiye’de görünür kılmayı amaç edinmektedir. Kitap, Kürdistan’ın dört par..»»

Temene çaven te, sedsaleki neşikandi yeKu tu çav bişikini, dîneBelki hemü şikestinen te bicebirin li dare ve dineÜ govendgeren te ve care ne ji sekeratan reJi serketinan re xwe bihejininMin go: dermane her mirina raçüni ne hişbir e haKu tu, hema û hemana helbesta min a qurre bî hêjaÜ ku xwede ji dûbarekirine ji hez bikiraTeqez min ü te de disa kurmanc biafirandaBi heyve bikevim, ku li pey we heyfe..»»

Beyaz denir ölüm için. Belki bu nedenle helvalar, bizi ölüme yaklaştırdığı söylenen beyazlarla karılır. Törenler, feryat etme biçimleri hep aynıdır. Bize acımızla hayatta ne yapacağımızı öğretmeyen ezberlerimiz belirler nasıl bir ölüme geçeceğimizi. Ne ki içinde yetiştiğimiz kültür bizi ölüme hazırlamaz, ölüm hakkında düşünce üretmez, yas biçimlerinin farklılaşmasına, ezberin bozulmasına değil, ya..»»

Em listika dawin ya Cuma Boynukara, mina listikek protesto dixwinin. Bepar, listikek protesto ya dijdozinen li ser benderen hişe “şareza”ye. “Hişe şareza ”, li ve, nuneriya hişe pergala raser dike. Boynukara, pirsgireke di nava erdenigarek cuda de birexistin dike. Cudabuyina xwendekar, temaşekar, ve care ji Emerikaya Latin, ji Meizrabotan, ji Enedole ve tete veqatandin u bi Efriqa ya Reşik ve t..»»

Me pir pembû ber hev kir. Me li kêlekê kom kir, xistine çewalên pir mezin. Axa li wî aliyê zeviyê firingiyên pelizî dane çandin, ji bo paleyên wî bixwin. Firingiyên pelizî naşibine firingiyên dinê. Hûrik in, mîna findiqê, mîna gûzê, dema mirov rajê di dest de dibe cirt û diteqe. Min kulmek ber hev kir. Diya min xiste nav girara êvarî. Îsotê sor jî pê dakir. Me kevçî lê xist, me kevçî lê xist. Her ..»»

Emek Şiirleri, teması emek ve emekçiler olan şiirlerden oluşmuş bir seçkidir. İlk kitap "Selam Yaratana" başlığını taşıyor. Ağırlıklı olarak emekçilerin günlük yaşantısına değinen şiirlerden oluşan kitabın 'Yorgunluğun Kardeşlik Kokan elleri' başlıklı bölümünde emekçilerin güç yaşamlarını, emek-sermaye çelişkisini konu alan şiirler; 'Terimizin Aktığı Yer, Yerimiz' başlıklı bölümde ise işsizlik, gu..»»

Di şeven direj en zivistane de, ku sobeya sacin sar bube ji, zehf germ bu xeleka li dora dapir u baqiran. Pişti gotina. Dibistana zaroken kurdan bu ew xeleka li dora dapir u baqiran, him ziman u him ji jiyan fer dikirin wan. Di çanda gelan de, di cihana wejeya zaroken de, cihe mamikan bi qasi nan u ave ye. U her weha berherkirina wan ligel sererastkirin u çape, peywireke ji rewşenbiriya kurdi y..»»

Şair Sadık Aytekin ‘Bir Nehir Damlası’ ve ‘Tanıklıklar’ kitaplarının ardından ‘Işığa, Ufka ve Umuda’ kitabıyla okurlarıyla buluşuyor. ‘Hey mezgeldek, ak kanatlı kuşvurulmuş ‘boylu boyunca’ sakin ve sessizsinince damarlarından çekmişler kanını, gözlerin açık yatıyorsunSeni görünce ey güzel kanatlı kuş, bitti dedim insan(lık!)Ayakların üşümüş gibi dışarıda, var mıydı çocukların bilmiyorumSoydaşla..»»

dönüp ardıma bakıyorum, yollara düşmüş yıllargeçiyor bir sıradağ silsilesi üzerinden sesiminboşluğa asılan ferhad kandili zamanın fanusundabalkıyan çığlık ister ki, ölmekle de sönmesin.»»

"Belirli bir süre yuvada yaşadıktan sonra, ana babamız bir gün şöyle dediler: "Haydi artık uçmayı öğrenmenizin ve kendi yiyeceğinizi bulmanın zamanı geldi!"Babamız çok sert bir adamdı, az konuşurdu. O günü çok iyi anımsıyorum. Bir kedi, babamın kuyruğundan iki tüy koparmıştı ve bu yüzden babam eve çok keyifsiz geldi. Yüzünden düşen bin parçaydı. Yuvaya konup şöyle düşünceli düşünceli durdu bir sür..»»

İstanbul limanından küçük kızıma minnacık terlikler aldım. Aman ne güzel terlikti bunlar, ne güze terlik! Süslü püslü... Burunları sivri, hem de geriye doğru kıvrık, hani yassı burunlar olur ya şöyle geriye doğru bakın, aynı onlara benziyor. Ünlü Bulgar yazar Liana Daskalova, İncili Terlikler adlı öyküsüne böyle başlıyor. Bir de mektup yazmış Türkiyeli çocuklara kitabının önsözünde. Sevgili küç..»»

Simbilên gênim, digihane serê siwarên hespan. Ce û nîsk, li ser hev tewiyabûn. Mêwên tirî, darên hêjîr, xox, sêv, behîv; her cure fêkî barê xwe qenc girtibûn. Riwê gundiyan geş, dilê wan xweş bû. Şûr simbêlên wan nedibirî. Parvekirin! Gelo tiştekî ji parvekirinê xweştir heye? Tew tişta ku tê parvekirin ked be; bidil û jidil be...»»