Ares Yayınları

Böyle bir sevmek seni Güneşin bulutların arasından bakışları gibi,Martıların payına düşen bir somuna bakar gibi beklemek seni.Rüzgar çıldırmış olmalıVakitsiz sardı yine naif dokunuşlarını hissedebiliyorum,Böyle bir sevmek gibi.Rüzgârın naif dokunuşları gibi hissetmek.Geleceksin ihtimaline binaen,Yutkunuyorum sensizliği lokma lokmaUzunca bir yol görünmekte.Umut yitirilmemiş iken henüz,Yağmalanmamış..»»

Hayatımızın sorularla başladığı bir realitedir. İlk soru: “Adını ne koydunuz?” Son soru: “Rahmetliyi nasıl bilirdiniz?” Hayatta karşılaştığımız en önemli sorular: Baraj sorusu diyebileceğimiz; “Niçin yaratıldım? Bu dünyadaki gerçek vazifem nedir? Nereden geldim ve nereye gideceğim?” gibi sorulardır. Bu sorulara akıl ve kalbi ikna edici cevap verebilenler baraj sınavını geçmiş, mutluluğ..»»

anayurduyum ülkesiz kırlangıçlarıntürkü yüklü turnalar kanat kanat göğümdeen detaylı haritalarda gösterilmemiş milletlerin diliyimvatanım ki aşkyüzüben insanlığın kardeşlik ırkındanımkollarım aşk, kucaklamayı kucaklamayı…»»

Sevmek ne garip... Sevince insan, can vermek isterKıymet bilmeyene, gözyaşı dökerHer defasına bile bile Sevmez bazıları sevenleriniSevenleri ise bile bile umut eder.Bekler bir gün sever diye Bazen de sevenlerimizi bilemedik Biz de belki nankörlük ettik.»»

Her yüzde sevgiliyi görmek,Her yüzde sevgili anmak, Her yüzde sevgiliyi sevmektir aşk.  Kusur görmekten, Hata görmekten, Yanlış kabulünden geçmektir aşk.  Sadece sevgiliyi görmek Sadece sevgiliyi bilmek Sadece sevgiliyi sevmektir aşk  Her şeyi onunla bilmek Her şeyi onda bulmak Her şeyi onda görmektir Aşk  Sadece sevginin olmak Sadece sevgiliyi istemek Sadece sevgiliyi yaşamaktır Aşk  ..»»

Yok yağmurların bir anlamı artık,Yağsa da olur yağmasa daDedim kimin iklimine düşersen düş!Benim durağımda yağsan da bir yağmasan da...Kulak tıkadım yağmur sesine,Döndüm sırtımı gerisin geriye,Çektim perdelerimi sıkı sıkı,Kapadım penceremi çivilercesine,Açtım müziğin sesini bangır bangır,Dedim: Yağmur kimin iklimine düşersen düş!Benim durağımda yağsan da bir yağmasan da...Kanmışım yıllarca yağmuru..»»

Ne kadar doğru gitsekte sevdiğim, ikimizde yanlışa gitmişiz. Şimdi, ellerinin üzerinde başkalarının parmak izi var. Seven kendisinden çok sevdiğini düşünürmüş. Ben her zaman seni düşünsemde sen kendini düşürdün gözümden. Ben seni annem gibi sevmiştim demeyeceğim, çünkü sen annemi daha görmemiştin. Ama bildiğin bir şey söyleyeyim, babalar en çok kızlarını severmiş. Ben seni baban gibi sevmiştim...»»

Kafamın içinde bir benBen miyim bilmemSürekli konuşurBenimle mi uğraşır İçimde müphem bilmecelerCevabı yine onun içindelerİçindekiler kısmı şüphelerŞüphelerin uğrak noktası iblisler Sorular çok, cevaplar çokÇoklar için son yokNihai noktası birçokKafa kâğıdı kırık bir ok Görünmez bir ebleh bakışBehemehâl bundan kaçışBir tarafta şüpheli yakışBir tarafta rahmetli akış Kafamın içinde bir b..»»

Güzel günler gelir mi?Kara günde güneş doğar mı?Susuz kalan ağaçlara bulutlar ağlar mı?Behra senin yüzünden yeşermeyecek doğa. Ebedi bir yalnızlığa yelken açıyorum, Bulutlar edeli bir edep takınır, Kuşlar yüksekte uçar, Behra dalgalar neden bu kadar şiddetlendi. Taib ettim sevmeye, Seni bir daha görmemeye, Behra çıkma önüme,Görmemeli iki çift göz seni. Üzülmem, ülferler akar sessizce,Gonc..»»

“Her insan bir denizdir ve her insanın payına düşen yıldırımlar vardır. Bu; kimi zaman aşk, kimi zaman tutku, kimi zaman hasret, kimi zaman umut, kimi zaman öfke, kimi zaman da acılarımızdır. Kısaca şiirlerimizdir...” Denize düşen yıldırımAteş oldu ömrümdeYandı yürek kavrulduŞiir oldu gönlümde…»»

İncecikmiş meğer bizim aşkımızKum taneleri gibi aktı da gittiKum saatinin öteki tarafınaTers çeviren de olmadıMasallardaki gibi Belki sevgilimGitmeliydi de ama Ama İşte»»

Gittin. Ben, iki aydır evimiz gibi olan otel odasında, camın önündeki o eski koltukta oturuyordum. Sen ise tüm hayatını bir bavula doldurup, gidiyordun. Kapı ardından kapanmıştı ve zaten iki başımıza olduğumuz bu ülkede artık yapayalnız kalmıştım. Acıdan yorulur mu insan? Yoruldum, yorgunluktan uykuya daldım. Aklımda son kalan: sen ve ben. Maçka Parkı’nda çimlere uzanmışız. Mayıs mı? Haziran mı..»»