Nurşin K. Külcü de konuşan
şairlerden. Onun derdi bir şeyler anlatmak. Bu
şiirde oldukça başarılı da. Kendi iç dünyasında olup biteni dış dünyaya, görüntülere mal ederek dile getirmekte. Bir girdap dönencesindeyiz sanki onun
şiirlerini okurken.
"Can çekişiyor tomurcuk gül
müzik ağlıyor
dalını arıyor eşelenmiş toprağında
nerede bıraktık su gülüşünü
ışıltılı dalların
korkudan korkmaya bırakılmış
nadasa yatmış toprağım
uykusunu ısırarak bekliyor sabahını
büyümüyor çocuklarımız"
(Arka Kapak)