Önsöz
Her hikâye, büyük bir dağın gölgesinde başlar. Adıyaman için bu gölge, asırlık heybetiyle Nemrut Dağı'nın silüetidir. Bu coğrafya, yüzyıllardır tütün kokusuyla, katı bir gelenekle ve değişime karşı dirençli bir sabırla yoğrulmuştur. Ve bu toprakların gençleri için gölge, sadece coğrafi bir gerçeklik değil, aynı zamanda ailelerinin onlara biçtiği kaderin somutlaşmış halidir.
Bu romanın sayfalarını çevirirken, Adıyaman’ın güneşini başka bir yerde arayan dört gençle tanışacaksınız: Bağlaması babasının makasıyla tehdit edilen Abuzer; kitapları evlilik yüzüğüyle takas edilmek istenen Fatma; büyük şehrin parlak vaatlerinden yorularak geri dönen Hasan; ve isyanını zekâsıyla organize etmeye kararlı olan Ayşegül.
Onların hikâyesi, sadece bireysel bir kaçış arayışı değildir. Tütün tekelinin acımasız kuralları, Koçero gibi yeni yetme tüccarların baskısı ve yüzyıllık aile prangaları karşısında bu dört genç, kendilerine dayatılan "Yedi Yaman'ın kederi"ne boyun eğmeyi reddeder. Onlar, en büyük direnişin, kaçmakta değil, kendi topraklarında kalarak kendi kurallarını inşa etmekte olduğunu anlarlar.
Yedi Yaman'ın Güneşi, bu nedenle, bir kooperatif kurmanın, bir türkü yakmanın ve üniversite sınavını kazanmanın, geleneksel bir aşk hikâyesinden çok daha fazlası olduğu bir romandır. Bu, kolektif umudun ve yaratıcı isyanın gücüne dair bir manifestodur.
Bu sayfalar size, en karanlık gölgenin bile, el birliğiyle yakılan bir ışıkla nasıl kırılabileceğini gösterecek. Unutmayın: Bazen bir şehrin kaderi, dört gencin vazgeçmediği ortak bir hayaldir.
Umarım, Fatma'nın azminde, Abuzer'in notasında, Ayşegül'ün cesaretinde ve Hasan'ın vizyonunda, kendi gölgenizi aşmanız için gereken o kıvılcımı bulursunuz.
Güneş, üzerinize doğsun.