RÜYA

Adam oturuyordu, elinde çay kaşığı,
Şimdiye dek olmadı, adamın hiç âaşığı.

Bir anlam veremedi, duyduğu sese adam,
“Seviyorum” diyordu, karşısında bir madam.

“Seviyorum” diyordu, titreyerek her yeri,.
Belli ki sırılsıklam heyecandı tüm teni.

Durdu adamın eli bardağın dudağında,.
Bakışları üşüdü aşkının kucağında.

Anlamadı ilk başta,. “Nasıl!”! dedi şaşarak,
Yorulmuştu sanırsın yüce dağlar, aşarak.

“Seviyorum” diyorken yanakları al, aldı
Adam şaştı demiştim, bardakta eli kaldı.

Kadın tekrar söyledi:“Beben seni seviyorum,
Seni sevmek uğruna gün be gün, eriyorum.

Gururum el vermedi daha önce gelmeye,.
Cesaret edemedim seviyorum demeye.

Ateş düştü sineme seni gördüğüm zaman,.
Sevdiğimden kime ne dedim, benim bu adam.””.

Adam kalktı yerinden, uzattı ellerini,.
Nefes aldı derinden, silmedi terlerini.

Seviyordu kadını lakin diyemiyordu,.
Bulmuştu fırsatını, ne dese, bilmiyordu.

Seviyorum demeye kalmadı cesareti,
Kaçırmak istemedi karşıdaki afeti.

Kadın hafif uzattı titreyen ellerini,.
Adam sarmak istedi o incecik belini.

Kolunu uzatınca sarmak için beline,
Yattığı yastık geldi yazık ki ellerine.

Adam birden şaşırdı, baktı uyuyakalmış,.
Aşkını düşünürken rüyalarla aldanmış.

Adama bu rüyadan güzel bir anı kaldı:
Artık onun gönlünde, güzel bir afet vardı.