Bismillahirrahmanirrahim

Ey iman edenler! Kendi evlerinizden başka evlere, geldiğinizi hissettirip (izin alıp) ev sahiplerine selâm vermeden girmeyin...

(Nûr, 24/27)

Evlere girdiğiniz zaman birbirinize, Allah katından mübarek ve hoş bir esenlik dileği olarak, selâm verin...

(Nûr, 24/61)

Size bir selâm verildiği zaman, ondan daha güzeliyle veya aynı selâmla karşılık verin...

(Nisâ, 4/86)

(Ey Muhammed!) İbrahim’in ağırlanan misafirlerinin haberi sana geldi mi? Hani onlar, İbrahim’in yanına varmışlar ve “Selâm sana!” demişlerdi. O da “Size de selâm.” demişti...

(Zâriyât, 51/24, 25)


Bir adam Resûlullah’a : Müslümanlıktaki hangi (davranış) amel daha hayırlıdır, diye sordu. Resûlullah: –Yemek yedirmen, tanıdığın ve tanımadığın herkese selâm vermendir, buyurdu.

Allah Teâlâ Âdem’i yarattığı vakit, “Git ve şu oturan meleklere selâm ver; selâmını nasıl karşılayacaklarını dinle. Onların verdiği karşılık senin ve neslinin selâmı olacaktır.” buyurdu.

Bunun üzerine Hz. Âdem:
es-Selâmü aleyküm, dedi. Melekler de es-selâmü aleyke ve rahmetullâh dediler yani rahmetullah kelimesini ilave ettiler.

Resûlullah bize yedi şeyi emretti: hastayı ziyaret etmeyi, cenazeye katılmayı, aksırana dua etmeyi, zayıf olana yardım etmeyi, zulüm görene destek olmayı, selâmı yaymayı, yemini bozmamayı.

İman etmedikçe cennete giremezsiniz.

Birbirinizi sevmedikçe de iman etmiş olmazsınız.

Size yaptığınız zaman birbirinize olan sevginizi artıracak bir şey söyleyeyim mi? Aranızda selâmı yayın.

Ey insanlar, (aranızda) selâmı yaygınlaştırın.

Yemek yedirin, akrabalık ilişkilerini gözetin,

insanlar uyurken (geceleyin) namaz kılın ki selâmetle cennete giresiniz.

Abdullah b. Ömer çarşıya çıkınca değerli ve değersiz her türlü eşya satanlara, (çarşıda dolaşan) yoksullara, yanından geçtiği herkese selâm verirdi.

Bir gün Abdullah’ın yanına gelmiştim. Birlikte çarşıya gitmemizi istedi.
Ben de kendisine:–Çarşıda ne yapacaksın? Bir şey alıp satmazsın. Bir şeyin fiyatını sormaz ve pazarlığa girişmezsin, çarşının oturma yerlerinde oturmazsın; otur burada konuşalım, dedim. Abdullah:– Biz selâm vermek için çarşıya çıkacağız, karşılaştıklarımıza selâm vereceğiz, cevabını verdi.

Bir adam Peygamber’e gelip:–es-Selâmü aleyküm, dedi. Peygamber de aynı şekilde karşılık verdi. Sonra selâm veren zat oturdu. Bunun üzerine Peygamberimiz :
–On sevap kazandı, buyurdu.

–es-Selâmü aleyküm ve rahmetullâh, dedi. Peygamber de aynı şekilde cevap verince, selâm veren oturdu. Resûlullah:
–Yirmi sevap kazandı, buyurdu.

bir adam geldi ve: –es-Selâmü aleyküm ve rahmetullâhi ve berekâtüh, dedi. Peygamberimiz yine aynı şekilde cevap verince, selâm veren oturdu. Resûlullah:
–Otuz sevap kazandı, buyurdu.

Resûlullah bana, “Şu zat Cebrail’dir, seni selâmlıyor.” dedi. Ben de ve aleyhi’s-selâm ve rahmetullâhi ve berekâtüh, dedim.

Hz. Peygamber , konuşurken, maksadı (rahat) anlaşılsın diye, sözlerini (bazen) üç defa tekrarlardı. Bir topluluğa rastladığında onlara selâm verir ve üç kere tekrar ederdi.

Peygamber için sağılıp ayrılan sütü hazırlar (sonra içsin diye) kaldırırdık.

Resûlullah geceleyin gelir, uyuyanları uyandırmayacak ve uyanık bulunanlara işittirecek şekilde selâm verirdi. (Yine) bir gün geldi ve her zamanki gibi selâm verdi.

Allah Resûlü bir gün mescide uğradı. Birkaç kadın orada oturuyordu. Resûlullah onlara eliyle işaret ederek selâm verdi. **

İnsanların Allah nezdinde en iyisi/hayırlısı, önce selâm verenleridir, buyurdu.

Aleyke’s-selâm, deme, zira aleyke’s-selâm, ölülere verilen selâm şeklidir,

Resûlullah : Binekli, yürüyene; yürüyen, oturana; az olanlar çok olanlara selâm verir, buyurmuştur.


İnsanların Allah’a en yakın olanı, önce selâm verenleridir.

Biriniz kardeşine rastlarsa ona selâm versin. Eğer aralarına ağaç, duvar veya taş gibi bir engel girer de tekrar karşılaşırsa, yine selâm versin.