İnsanın kıymeti;
sevgi, merhamet, saygı, ilgi, hoşgörü, anlayış ve beraberlikte saklıdır.
Böyle yüreği dolu olanlara denir “insan”.
Sevmeyi sadece insan bilir,
İnsan olmayan, ne sevmeyi ne de seni anlayabilir.

Kalabalıkların arasında kayboldum;
Bir sürü sıradan taş var etrafımda,
Ama Nihal'im parlayan bir mücevhersin sen,
Seni görüyorum, seni seviyorum Nihal'im.

İnsanda olması gereken her şey;
vicdan, ahlak, onur, edep, terbiye…
Bunlar varsa insan olunur.
Nihal'im seni sevmeyen insan olabilir mi ki?

Ben seni seviyorum Nihal'im;
Hiç hesap sormadan, karşılık beklemeden,
sadece seviyorum Nihal'im.
Sessiz, sakin…
Kimseye rahatsızlık vermeden,
İçimde bir gemi gibi sessizce yol alarak seni seviyorum.

Eğer senin kalbin, yüreğin, gönlün bir diyar olsaydı,
O diyar sonsuz olurdu, uçsuz bucaksız.
Kim istemez orada olmak, senin diyarında dolaşmak?
Kim istemez senin kalbinde yaşamak?

Seninle birlikte, o diyarın havasında solumak,
Toprağında yürümek,
Seninle birlikte “ekmek pişirmek” isterim;
Sen sac, ben o sacın üstünde hamurum.

Senin aşkınla yanmak, tutuşmak,
Ocağın üzerinde pişmek isterim ben.
Bir Mecnun olmak, sevda çöllerinde yürümek.

Emek vermek, ter dökmek,
Dağları delmek,
Ateş olmak, kor olmak,
Senin diyarında özgürce dolaşmak isterim.

Sevdiğine kavuşmak,
O huzur, o barış, o esenlik,
Sevgiyle dolmak ister insan.

Ama sen olmayınca, o diyar sensiz kalınca,
Dünyada gezmek, dolaşmak anlamsız olur.
Sensizlik, içten içe acı verir, yavaş yavaş öldürür insanı.

İnsanın bedeni durur ama ruhu ölür sensizlikte.
Gönül, seni bulamadan,
Sana ulaşamadan kıvranır, yanar.

Belki de sen çok yükseklere, gökyüzünün en üst katlarına,
Cennetin en derinlerine saklanmışsındır.
Miraç, işte oraya yükselmektir.
Gönlünle, ruhunla, seni bulmak, sana varmak.

Her bir kat, cennet gibi, farklı bir bahçe,
Her biri ayrı bir mutluluk, ayrı bir güzellik…
Senin diyarında gezinirken,
Her kat seni biraz daha anlatır insana.

Ve en yüksekte, o tek başına duran sedir ağacı,
Senin sevgilinle buluşmanın son noktasıdır.

Miraç, senin gönlüne yükselmek,
Orada var olmak,
Seninle bir olmak demektir.

İsterim ki;
Yağmur olup düşeyim sana,
Damlalar gibi birleşeyim,
Derelere, denizlere karışayım,
Sonunda büyük okyanus sen olayım.

Ya da Arş-ı Ala’dan bakayım sana,
En yüce makamdan,
Evrenin ötesinden,
Gözlerinle, kalbinle.

Çünkü senin diyarında olmak,
Miraç etmektir,
Sevgiyle yücelmektir.