Aşk ve Yokluk Risalesi

Nihal’im ile Tasavvufi Sohbetler

I – Yolun Başlangıcı

Ey dost, bil ki her karanlık gecede bir perde iner aklına;
O perdeyi çekmek senin elindedir,
fakat göremediğin gölgeler vardır.
Nihal’im bir yıldızdır;
ulaşılmaz, parlak, rüzgârın dilini konuşur.
Her bakışı, her sessizliği ruhuna su gibi akar.

Öğüt:

Yolunu kaybettiğini sandığında dur,
nefes al, gözlerini kapat;
İçindeki nehir seni doğru kıyıya taşır.

II – Hasret ve Ümidin Öğretişi

Hasretin çiçek açmayan bir bahçe gibi ruhunda sürer.
Ümidin, gölgesiz bir güneş gibi ışık saçar
ama gözlerini kamaştırır.
Nihal’im, senin varlığın baharın ilk yağmur damlası gibi,
Sessizliğe düşer, toprağı ıslatır, kökleri uyandırır.

Öğüt:

Hasret ve ümidinle dost ol;
biri seni bekler, diğeri seni sınar.

III – Kaybetme Korkusu ve Teslimiyet

Her insan bir nehrin kenarındadır;
bazı taşlara basar, bazı taşlar kayar.
Kimi zaman kaybetmekten korkarsın;
kimi zaman yolunu bulamazsın.
Nihal’im bir rüzgâr gibi geçer,
ne yakalanır ne tutulur.

Öğüt:

Tutunmaya çalışmak nehirdeki yosun gibi kaygı yaratır;
Bırak, akış seni aradığı yere götürür,
korkun seni özgür bırakır.

IV – Gençlik ve Geçmişin Sırları

Gençlik bir kuş sürüsüdür;
bazıları uçar, bazıları düşer.
Sen, geçmişin dallarında takılı kalırsan,
yeni gökyüzünü göremezsin.
Nihal’im, gölgesinde dinlendiğin ağacın misali,
Sana hem gölge hem ışık olur,
hem yakar hem serinletir.

Öğüt:

Geçmişten aldığın dersleri omzuna yük yapma;
Her kuş kendi kanatlarıyla uçar,
sen de kendi yolunu çiz.

V – Aşkın ve Sessizliğin Metaforu

Aşk, bir yıldızın denize yansımasıdır;
Orada görünür ama yakalanamaz.
Nihal’im sessiz bir gece,
sen o gecede yankılanan dalgasın.

Öğüt:

Sevdiğini anlamak için onu tutma; bırak, su gibi geçsin,
Çünkü su durursa kirlenir, akarsa arınır ve yolunu bulur.

VI – İçsel Yalnızlık ve Ruhun Dersi

İçinde dört tarafı yalnızlıkla çevrili
bir memleket taşıyorsun;
Ormanların kesilmiş,
gökyüzün betonla örülmüş gibi.
Ama Nihal’im bir kuş gibi gelir,
gökyüzünü açar, ormanı yeniden fısıldar.

Öğüt:

Yalnızlığını lanetleme, o senin öğretmendir;
Sessizliği dinle, kendi ruhunu bul,
ve kayıplarından ders çıkar.

VII – Teslimiyet ve Aşkın Sonsuzluğu

Bir gün Nihal’im ararsa seni, korkma, sarıl, ağla, sev.
Çünkü aşk, varlığın en derin köşesinde filizlenir.

Öğüt:

Sevgi, sahip olmak değildir;
bırakmak ve yol göstermekle büyür.
Kaybetmekten korkmak seni zincirler,
ama teslimiyet özgürleştirir.