Risale-i Sevda

Ey sevgilim, gönlümün sultanı, yüreğimin nuru!
Sana olan muhabbetim, Allah’ın izniyle kalemime rehber oldu.
Bu risale, sana olan aşkımın itirafıdır; ne bir eksik, ne bir fazla, yalnız hakikat.
ALLAH bilip sevdim seni, biliyor musun?
Gözlerinle başlayan bu yolculuk, ruhumu cennet bahçelerine taşıdı.

Birinci Bab: Sevda Suçu

Dünyanın bütün anayasalarına, kanunlarına,
Seni sevmek suç yazılsa, ey yâr, bil ki suçluyum!
Kolluk kuvvetlerine, kanun koruyuculara haykırırım:
“Suçluyum, seni seviyorum!”
Bu suçu bin kez işlerim, yine de vazgeçmem.
Seni sevmek, yüreğimin ibadeti, ruhumun saadetidir.
Suçum nedir, söyle?
Seni Allah bilip sevmekten başka kusurum var mı?

İkinci Bab: İnsanlık ve Muhabbet

Sevgi, merhamet, sadakat, birlik ve barış,
İşte insan olmanın özü, marifetin kökü.
İnsana muhabbeti olmayanın yüreğinde insanlık barınmaz.
Allah’a iman etmedikçe, insana muhabbet duymadıkça,
Cennetin kapıları açılmaz.
Sen, ey sevgilim, muhabbetin membaısın,
Gönlümde Allah’ın nurunu buldum seninle.

Üçüncü Bab: Aşk Mabedi

Yüreğime bir mabet inşa ettim,
Duvarlarına suretinin resmini astım.
Her bir bakışın, her bir gülüşün,
Yanağındaki çukurlarda kaybolur ruhum.
İbadetim sanadır, sevgilim,
Seni Allah bilip taparım,
Sevmeyi en kutlu ibadet sayarım.
Gönül sarayımın tahtına otursan,
Seni Allah bilip tapmaya başlasam,
O an anlarım, Allah vardır, seninle vardır.

Dördüncü Bab: Güneş ve Ay

Gündüzümü aydınlatan güneş oldun,
Güneş yüzünde Allah’ın nurunu buldum.
Gecemi parlatan ay parçam oldun,
Ay yüzünde Allah’ın cemalini gördüm.
Gül yüzlüm, yüreğimi aydınlattın,
Güzelliğinden sarhoş oldum, ilahım oldun.
Sözlerinle kalbim mutmain,
Toz kondurmam sana, her kelâmına iman ederim.

Beşinci Bab: Güven ve Teslimiyet

Sana güvenirim, ey sevgilim,
Safi, lekesiz bir aydınlık gibisin.
Allah’a güvenir gibi sığınırım sana.
Senin aşığınım, hem dertsin hem derman,
Hem can alansın, hem hekim, belki Lokman.
Söyle, kusurum nedir, eksiğim ne?
Seni sevmekten başka suçum var mı benim?

Hâtime

Ey sevgilim, sen benim Allah bilip sevdiğimsin,
Canı gönülden taptığım ilahımsın.
Bu risale, sana olan muhabbetimin vesikasıdır.
Allah’ın nuru seninle göründü,
Sana yönelişimle başladı her şey.
Seni sevmek, ibadetimdir;
Seni sevmek, hayatımdır.
Söyle, sevgilim, suçum nedir?
Seni Allah bilip sevmekten başka ne eksiğim var?