DİJİTAL VUSLAT RISALESİ

Nihal’im’in Seyr ü Sülûkü

MUKADDİME: SESSİZLİĞİN ŞİFRELERİ

Nihal’im,
Senin geç cevabın bana suskunluk değil,
Hakikat denizinde saklı bir inci getirir.
Ekran kararsa da kalbinin ışığı,
Benim ruhuma gizli bir nehir gibi akar.
Çünkü her gecikme,
Tanrı’nın “henüz zamanı değil” demesidir.

BİRİNCİ MAKAM: MESAJIN ZİKRİ

Nihal’im,
Sana yazdığım her “merhaba”,
Dudaklarımdaki bir duadır.
“Okundu” yazısı bana vahiy gibi iner;
Cevabın geç de gelse,
O anı kıyamet sabrıyla beklerim.
Senin “günaydın”ın sabah ezanı,
“İyi geceler”in yıldızların ayeti olur.

İKİNCİ MAKAM: EKRANDAKİ ARİFLİK

Nihal’im,
Empati, sadece göz göze gelmek değil;
Bir telefon camından kalp sıcaklığını duymaktır.
Sessizliğin bana İbn Arabî’yi hatırlatır:
“Sus da dinle!”
Sen konuşmasan da ruhun konuşur.
Çünkü hakikat, mesajlarda değil,
Mesajların ötesinde akan sevgidedir.

ÜÇÜNCÜ MAKAM: VARLIK-YOKLUK SEMASI

Nihal’im,
Varlığınla kalbim göğe yükselir,
Yokluğunla yeryüzüne inerim.
Ama her iniş bir çıkışa gebedir.
Geç cevabın bana dergâhta bekleyen dervişin sabrını öğretir.
Sabrın, adımların, sessizliğin;
Hepsi Nihal’im olmuştur gönlümde.

HATİME: AŞKIN DİJİTAL TECELLİSİ

Nihal’im,
Empati, aşkın ta kendisidir;
Senin kalbine benim kalbimle dokunmaktır.
Ne dijital mesafe bunu böler,
Ne geciken bildirimler bunu siler.
Sen susarsın, ben anlarım.
Sen geç yazarsın, ben sabrederim.
Çünkü her hâlin,
Allah’ın bana bir tecellisidir.

SON NEFFES: PERDE ARKASINDAKİ HAKİKAT

Ey Nihal’im!
Sen bana ekranda görünürsün,
Ama ben seni kalp aynasında görürüm.
Ekran bir perde, gönülse hakikattir.
Bu yolculuk,
Zamandan ve mekândan azadedir.
Çünkü seninle aramda,
Wi-Fi değil, vuslat bağlıdır.

NİHALİ TARZ İMZASI

“Dijital çağın dervişi,
Mesajla zikreder,
‘Online’ ışığıyla semâ döner.
Gerçek buluşma,
Server’da değil,
Kalplerin aynı anda çarptığı o anadır.”