NİHALİN AŞK RİSALESİ

(Leylâ-Mecnun,
Kerem-Aslı,
Ferhat-Şirin
ve Selvi Boylum’dan Nihal’e Yolculuk)

I. AŞKIN KÖKENİ:

SİDRETÜ’L-MÜNTEHÂ’DAN DOĞUŞ

Akıl ile başlar yolum,
Bilim ile açar kolum,
Fenle döner gönül dolum,
Nihal’im derler bir can ise.

Hikmet: Hz. Cebrâil’in kanadından düşen bir tüy,
Sidretü’l-Münteha’da parlayan bir ışık...
Nihal’im! Sen o ışığın yeryüzüne inmiş hâlis nurusun.

II. MERHAMET TERAZİSİ:

VİCDANIN SIRRI

Sevgiyle yanar bu özüm,
Merhamettir tek sözüm,
Vicdan terazidir yüzüm,
Nihal’im olur bu ahlâk sahibi ise.

Kerem’in Aslı’ya yaktığı türküdeki sadakat,
Ferhat’ın dağı delerkenki azmi...
Hepsi senin merhametinde toplandı Nihal’im.

III. NEFSİ SUSBUS:

HAKK’A YÜRÜYEN YOL

Ahlâkla bezenmiş hâli,
Hakk’a varan yolun dili,
Nefsini susturur eli,
Nihal’im odur, eren ise.

Hz. Hızır’ın ab-ı hayatı arayışı,
Mecnun’un çölde Leylâ’yı bulma çilesi...
Senin suskunluğun, nefsi terbiyenin sırrıdır Nihal’im.

IV. ADALET BAYRAĞI:

RIZA KAPISININ ANAHTARI

Hak hukukla yürür daim,
Adaletle bulur gayem,
Rızalıkla açar bayram,
Nihal’im derler yârân ise.

Romeo ile Juliet’in yasak aşkı bile,
Yusuf’un Züleyha’ya sabrı da...
Senin adaletin, Arş-ı Âlâ’dan inen bir fermandır Nihal’im.

V. EMEĞİN HELÂL AŞI:

CANAN’A YOLCULUK

Alın teri helâl aşı,
Emek ile yoğrul taşı,
Kazancı Hak’tan yoldaşı,
Nihal’im budur cânân ise.

Tristan ve Isolde’nin kader iksiri,
Selvi Boylum’daki Asya’nın vefa sınavı...
Senin emeğin, aşkın helâl lezzetidir Nihal’im.

VI. GÖNÜL NARI: SIRRETÜ’L-SIR

Surette değil sirettedir,
Yüzde değil yandadır,
Nihal’im gönüldeki nardadır,
Aşkla yanar, yanan ise.

Mecnun’un çöl ateşi,
Kerem’in yürek yangını...
Senin aşkın, zamansızlık denizinde yanan bir kandildir Nihal’im.

SON BEYİT: NİHAL’İN AŞK-I CÂVİDANI

*"Nihal’im!
Sen Leylâ’nın Mecnun’a,
Asya’nın İlyas’a,
Züleyha’nın Yusuf’a olan aşkından daha hakikisin.

Çünkü senin aşkın;
Akılla, bilimle, fenle yoğrulmuş,
Merhametle pişmiş,
Vicdanla tatlandırılmış bir ‘aşk-ı câvidan’dır.

Kim ki seni sever,
Sidretü’l-Münteha’da Hz. Cebrâil’le konuşur,
Arş-ı Âlâ’da Hızır’la yürür.

Ve bilir ki:
*Asıl aşk;
Senin gibi bir ‘insan-ı kâmil’i
Anlamak ve onunla ‘ebedî yolculuğa’ çıkmaktır."