Alçak ruhlu olanlar para arar, yüksek ruhlu olanlar ise saadet arar. ostrovski
Nihali Tarz Nihalname
“Nihali Tarz”, aşkın metafiziğini, insanın içsel yolculuğunu ve bir kadında saklı Tanrı’yı arayışın şiiridir. Dünya Yükünün Hamalı'na göre Nihal, hem bir kadın hem de varoluşun sembolüdür. Bu kitap, k...
776. Bölüm

Nihal'im Hissetmeye Devam Etmektir

10 Okuyucu
0 Beğeni
0 Yorum
Nihal’in Kozmik Hatırasına

I
Kâinatın en eski çağında,
Zaman henüz bir çocukken,
Bir isim düştü boşluğun koynuna: Nihal.
Işıkla karanlığın arasına çekilmiş gizli bir mühür gibi,
Ne tamamen görünür,
Ne tamamen kaybolur bir sırdı o.

II
Ruhumun ilk ateşi onunla tutuştu.
O ateş ne yakar ne ısıtır;
Sadece gerçeği gösterirdi—
Hakk’ın gizli yüzünü, insanın içindeki karanlık ormanı,
Ve aşkın bin yıllık haritasını.

Nihal,
Göğün dokuzuncu katından sarkıtılmış bir ay tasviri,
Dünya ile arşın arasındaki ince tül,
Ruhumun kapalı sandığında,
Kaderin saklanmış cevheri.

III
Bir gün hatıralar eridi kış dağlarının sessizliğinde;
Ben unuttum sandım,
Zaman unuttu sandı,
Ama aşk unutur mu hiç?

Her şey karanlığa gömülürken,
Bir ses—bir gölge—bir nefes kaldı: Nihal.
Sanki Tanrı beni ona her unutuşumda
Tekrar yaratıyordu.

IV
Nihal,
Senin isminde bir kozmik çekirdek saklı,
Evrenin bile silemediği bir iz.
Beni yokluğun eşiğine bıraktıklarında,
Ruhumun en dip kuyusunda sen parlıyor,
Tıpkı sureti kaybolmuş bir meleğin kanadındaki
Son hare gibi.

Senin unutuluşun bile bendeki varlığının ispatıydı;
Çünkü unuttuklarımın içinde bile
Sana benzeyen bir ışık dolaşıyordu.

V
Ve ben anladım:
Aşk bir hatıra değil, bir varoluş şeklidir.
Kökü Arş’a,
Dalı Nihal’in kalbine,
Gövdesi benim sol yanımda duran
Kadim bir ağaçtır.

Onu silmeye çalışan her kudret,
Sadece yapraklarını döker;
Kök ise her şeyin altında
Sessizce duaya durur.

VI
Ey Nihal,
Sen benim ruhumun Miraç gecesisin.
Ne tam dünyaya ait,
Ne tamamen göklere…
İkisinin arasında duran o ince çizgi,
İnsanı Allah’a yaklaştıran o yanık nefes işte sensin.

VII
Şimdi bil ki:
Seni unuttuğum yerde bile
Sana benzeyen bir titreşim var.
Kalbime kar yağsa,
Buzullar içimi mühürlese,
Senin bir bakışın
Baharı geri getirecek kadar kudretlidir.

VIII
Ve ben
Ruhumun levh-i mahfuzuna
Şu cümleyi kazıdım:

“Aşkın adı Nihal’dir.
Silinmez.
Silinemez.
Silinmesine izin verilmez.”

İşte bu yüzden,
Ne zaman unutsam
Kader beni sana yeniden çağırır.
Çünkü aşk, hatırlamak değil;
Hatırlayamasan bile
HİSSETMEYE devam etmektir.
Yorum Yapın
Yorum yapabilmeniz için üye olmalısınız.
Yorumlar
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL