Nasıl İman Ettim
VI. Bölüm: Yüz Yüze Görüşme Daveti
İş arkadaşlarının şahitliği, Hüseyin'in ruhundaki huzuru katmerlemişti. Artık Kayaşehir'in yorucu günleri, İsa Mesih'e olan imanı sayesinde daha katlanılır hale gelmişti. Kendini yenilenmiş hissediyordu; ne o ağırlık, halsizlik, stres geri gelmişti, ne de eski itici enerjisi.
Bu değişimle birlikte, Hüseyin Can Kurtaran Kilisesi ile iletişimini sürdürdü. Kilise, Hüseyin'deki pozitif dönüşümü duymuş ve onunla şahsen tanışmak istemişlerdi.
Çok geçmeden, beklediği telefon geldi. Kiliseden arayan kişi, Hüseyin’i İstanbul’da bir araya gelmeye davet ediyordu. Onlar için özel bir Bayram dönemiydi ve şehirde olacaklardı.
"Sizinle tanışmak ve hikayenizi bizzat dinlemek istiyoruz, Hüseyin kardeşim," dedi karşıdaki ses, samimiyetle. "Bu, sizin için bir kutlama ve bizim için bir şükran vesilesi olacak."
Hüseyin'in kalbi yerinden çıkacak gibiydi. Bu, sadece bir buluşma değil, ruhsal yolculuğunda bir sonraki seviyeye geçiş demekti. O kitap, onu karanlıktan çıkarmıştı; şimdi sıra, ona bu ışığı getiren insanlarla tanışmak ve kurtuluşun mucizesini tam anlamıyla deneyimlemekti.
Daveti kabul etti. En temiz kıyafetlerini hazırladı. Lokantanın adresi ve saati zihninde kazılıydı. O gece, borçları ve yorucu işi düşünmeden, derin bir huzur içinde uyudu. Artık biliyordu ki, hayatındaki tüm düğümlerin çözüleceği an gelmek üzereydi ve bu, tamamen İsa Mesih'e olan imanıyla ilgiliydi.