Her el bir dikdörtgen cam tutuyor,
Milyonlarca küçük ayna, aynı anda parlıyor.
Gerçek hayatın hızı, megabitlere sığdırılmış,
Paylaşılan bir gülüş, anonim bir çığlık.
Halkın Aynası artık dijital:
Filtrelenmiş benlikler, sanal alkışlar.
Görünür olmak, bir zorunluluk,
Yalnız kalmak, lüks bir tercih.
Metroda yan yana duran iki yabancı,
Biri haber akışında, diğeri oyunda.
Aynı havayı soluyan, ama farklı gezegenlerde.
Büyük verinin soğuk algoritması,
Bize ne izleyeceğimizi, ne alacağımızı fısıldar.
Geleneksel fısıltı zinciri, şimdi fiber optik.
Ama insanın özü, hâlâ değişmedi.
Sanal duvarlar örülse de,
Eski acılar yeni etiketlerle dolaşıyor.
Ekmek kavgası, şimdi klavye savaşları.
Haksızlığa karşı çıkan isyan, bir tık uzağımızda.
Hızla yayılan bilgi, hızla unutuluyor.
Anneannenin ördüğü patiklerin sıcaklığı,
Bir e-ticaret paketinin soğuk kartonunda kayıp.
Her şeyi bilmek, hiçbir şeye dokunamamak.
Ama o camın arkasında, umut hâlâ var.
Bir iyilik kampanyasının anlık yayılışı,
Unutulmuş bir şehri hatırlatan hashtag.
Kopuş değil, yeni bir bağlanma biçimi.
Halkın aynası, bu defa ışık hızında:
Hem gerçek, hem de arayüzün buğusu.