Adalet Mühürü

Bir kapı. Ağır, büyük, gösterişli. İçeride yasaların titizlikle uygulandığı söylenir. Ama kapının eşiğinde, ayakkabılarının altı delik, giysisi eski bir adam bekliyor. Derdini anlatmak için saatlerce sıra bekliyor, elindeki buruşuk kâğıtları sıkıyor. Karşısında oturan memur, mesaisinin bitmesini bekliyor. Kanunlar herkes için eşit yazılmış olabilir, evet. Ama o kalın kitapları okuyacak gücü, derdini anlatacak kelimeleri bulmak, hele ki sabırla dinleneceğine inanmak... İşte asıl adalet burada başlıyor, kağıtlarda değil, gözlerde. Bir mühür, bir imza, bir kararla değişen hayatlar. Oysa en büyük mahkeme, vicdanın sessiz duruşmasıdır; oradan çıkan karar, ne yazık ki hiçbir resmi evraka geçmez.
Bu şiirler, toplumsal sorunlara odaklanarak, halkın günlük yaşamındaki mücadele ve duygularını, serbest vezin ve düz yazıya yakın bir anlatımla yansıtmaktadır.