Gözyaşı ve Umut
Bu kitap, Gazze’nin dar sokaklarında, yıkık binaların gölgesinde ve bombaların karanlığında büyümeye çalışan yetim çocukların hikâyesini anlatıyor. Her sayfada bir çocuğun yüreğind...
Yetimhanenin küçük avlusunda, köşedeki kırık bankta oturuyorduk. Hava serindi, gökyüzü griydi. Selma sessizce bana baktı.
“Yusuf…” dedi yavaşça. “Ailen nerede?”
Boğazım düğümlendi. Gözlerim yerdeki çatlak taşlara takıldı. “Biz yemek yerken… tanımadığımız birkaç asker geldi. Silah sesleri duydum. Annem bana bağırdı ama kelimelerini duyamadım. Sonra biri kolumdan tuttu, beni dışarı attı. Evimizin kapısı kapandı… ve… ve…”
Sözler boğazıma takıldı. Gözlerimden yaşlar süzülmeye başladı. “Evi yaktılar, Selma. İçeride kalanları göremedim. Sesleri… bir daha hiç duymadım.”
Başımı önüme eğdim, omuzlarım titriyordu. O an, bütün dünya üzerime çökmüş gibi hissettim.
Selma yavaşça elini omzuma koydu. “Ağlama Yusuf…” dedi, sesi titrek ama kararlıydı. “Bende varım. Artık yalnız değilsin. Senin aileni bilmiyorum, ama ben burada olacağım. Ne olursa olsun.”
Gözyaşlarım durmadı, ama kalbimde hafif bir sıcaklık hissettim. Çünkü o an, savaşın ortasında bile birinin bana “Bende varım” demesi, yıkıntılar arasında bulduğum en değerli şeydi.
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
