İnsan kendi yaşamadığı acının yabancısıdır ve kişi başka acılara ancak misafir olur her acıyı en iyi bilen onu yaşayandır siz acı çekeni teselli eder onun yanından ayrılırsınız ve o insan acısıyla her zaman tek başına kalır

Dökülen alınteri kazanılan ekmeğin lezzetidir ekmek alınteri ile bereketlenir

Yürek gözü görmeyen insanın bedenen sahip olduğu gözler ona gerçeği hiç bir zaman gösteremez

Her insan sevdiğinin resmini duvara ve beyaz bir tuvale çizerken hattatlar sevdiklerinin resmini kalbe nakşederler



Eliyle işaret etti bir bahçe gösterdi
Yemyeşil ağaçlar olgun meyveleri vardı
Dediki bu bahçe dünyadır
İçindeki ağaçlar senin amellerin
Her tohum ise niyettir
Gönlünden verdiklerin ise sudur
Eğer temiz bir niyet edersen
Ve suyunu temiz tutarsan
Her Niyet amel ağacına dönüşür
Gönlü temiz olanlar hep ödül görür


İnsanın sahip olduğu duygular tembellik vesvese üzerine kurulursa kısa süre sonra o duygular insanın katili olur


Tertemiz şekilde yaratılan insan düzenli ve muazzam işleyen bir makine gibidir eğer bu makinenin programlayıcısının hükmünü dinlersen makine çalışır o çalışmayı emrediyor tembellik yapma

Dünya 4 mevsim yaşayan bir bahçe gibidir bu bahçeye giren insan 4 mevsimi görür yaz ve ilkbahar neşe ve sevinci dert ve keder ise kışı ve sonbaharı temsil eder
kışın dökülür yaz ayı çiçek açarsın sabret


Yol üzerindeki şeritler nasıl ki insanlara doğru yolu gösteriyorsa Rabbinin ayetleride senin doğruluk işaretindir şerit ihlali yapan yolcular trafiği bozarlar işte ayetleri inkâr edenlerde insanları yoldan çıkartır ve binlerce azaba sebep olurlar


Rabbine Kuraana Resülüne tabi ol işittik ve iman ettik de onlar kurtuluşa erenlerdir.
(Nûr, 24/51) ve iyi bilki gerçek ve samimi bir iman tam bir teslimiyetledir Rabbinin hükmüne boyun eğmeyenler onlar iman etmiş olmazlar.(Nisâ, 4/65)