Halit Refiğ’in 1965 tarihli ‘Gurbet Kuşları’ filminde Bakırcıoğlu Ailesi Haydarpaşa Garı’nda trenden indiğinde Baba Tahir Efendi böyle söylüyordu.

Anadolu’dan Avrupa’ya açılan kapıydı kimileri için Haydarpaşa..

Kimileri için hayata tutunmanın, umudun adı...

Seni yeneceğim diye başlayan cümlenin ilk kurulduğu yer Haydarpaşa, Yeşilçam filmlerinin vazgeçilmez platosuydu..

1908 yılında İstanbul - Bağdat Demiryolu hattının başlangıç istasyonu olarak hizmete giren asırlık gar İstanbul’un en önemli simgelerinden biri oldu tarih boyunca.

Projesini iki alman mimar hazırladı.. Garı Almanlar yaptı.. İnşaatında da yine alman ustaların çalışması 1. dünya savaşının ateşi iyiden iyiye hissedilirken Osmanlıyı biraz daha Almanya’ya yaklaştırıyordu.

Tarihi gar Birinci dünya savaşında cephanelik olarak kullanıldı. Ancak bir sabotaj sonucu alevler arasında kaldı.. 1979 yılında meydana gelen deniz kazasında da yara alan Haydarpaşa 2010 yılının kasım ayında bir kez daha alevler arasında kalıyordu.

O yangın Haydarpaşa garına ağır hasar verdi. Çatı ve 4. kat tamamen yandı.

Ve bugün son tren için çalıyor düdük ve Haydarpaşa şimdilik iki yıl boyunca kapılarını kapatıyor..

Tekrar hikayeye dönelim; ‘Gurbet Kuşları’na.. Bakırcıoğlu ailesi umduğunu bulamaz İstanbul’da ve köylerine dönmeye karar verirler..

Çünkü şehri fethemek hayaline kapılmakla hatayı baştan yapmışlardır..

Yorumlar

neset05

Mesaj Yaz 2.2.2012 00:14:27

Bütün sözcükler benden kaçıyor bu gün. Çok üzgünüm Haydarpaşa Garı'nın geçici de olsa kapatılmasına. Zaten bu kapatılmanın geçici olduğuna ihtimal vermiyorum. Yazık oldu diyorum. Ben bir tren çalışanı değilim. Özellikle 1950 li yılların başında başlayan kara tren (Buharlı Tren) yolcusuydum.Trenlerle yolculuk yapmak çocukluğumda başlayan bir tutkuydu. Ne zaman o ağısı sesini duysam içim burkulurdu. Sonra kara trenler gitti yaşamımızdan ve yenileri geldi. Zaman ne acımasız... İlk trenle yaptığım yolculuktan 60 sene sonra 2009 senesinde " KÜÇÜK İSTASYONLARA AĞIT " isimli tamamı trnlerle ilgili bir şiir kitabı yayımladım ve bu kitabı geçmişten günümüze kadar tüm çalışanlara armağan ettim. Bunun içindir ki benim trenlere, garlara ve küçük istasyonlara duygusal bağım var. Şimdi üzüntüm en çokta bundan işte. Artık gişeden son bilet alındı, son kampana çaldı ve Haydarpaşa'dan kalkan son tren o duygusal sesini İstanbul'un üzerine yaya yaya çekip gitti Anadolu'nun içlerine doğru. Geride raylara dökülen göz yaşları, ağıtlar ve sallanan ıslak mendiller kaldı. Haydarpaşa sen artık yani yaşamındasın. Bizim yaşlı ve sevdalı yüreğimiz seninle dolu, Ben ki senin trenlerinin ağıtını yazmış, ta Amasya'dan geli senin yakınındaki bir meslek lisesinde okumuştum. Sonsuz özlem, sevgi sana. Bundan sonraki yolculuğunda yolun açık olsun. Dileriz ki Haydarpaşa'ya dönmen uzun sürmez. Neşet KARAÇALTI / Samsun, 02 Şubat 2012 Saat:0014

Yorum Yapın

Tarihi Haydarpaşa Garı'nın Hikayesi ile ilgili yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üye Ol Üyelik Girişi Yap