Aşık Veysel 117 Yaşında

Sivas ili Şarkışla ilçesiniSivrialan köyünde çiftçi bir ailenin çocuğu olarak doğan Âşık Veysel, yedi yaşında geçirdiği çiçek hastalığo sonucunda iki gözünü kaybetti. Babasının, Âşık Veysel’e oyalanması için aldığı sala önce başka ozanların türkülerini çalmaya başladı.1993 yılında tanıştığı Ahmet Kutsi Tecer’in teşvikleriyle kendi sözlerini yazıp söylemeye başladı.

Âşık geleneğinin son büyük temsilcilerinden olan Âşık Veysel, bir dönem yurdu dolaşarak Köy Enstitüleri’nde saz hocalığı yaptı. 1965 yılında özel kanunla maaş bağlandı. 1970’li yıllarda Hümeyra, Fikret Kızılok, Esin Afşar gibi bazı müzisyenler Âşık Veysel’in deyişlerini düzenleyerek yaygınlaşmasını sağladı. Şarkışla’da her yıl adına şenlikler yapılır.

Eserlerinde Türkçesi yalındır. Dili ustalıkla kullanır. Yöntemi gösterişsiz ve nerdeyse kusursuzdur. Yaşama sevinciyle hüzün, iyimserlikle umutsuzluk şiirlerinde iç içeydi. Doğa, toplumsal olaylar, din ve siyasete ince eleştiriler yönelttiği şiirleri de vardır. Şiirleri, Deyişler ( 1944 ) , Sazımdan Sesler ( 1950 ) , Dostlar Beni Hatırlasın ( 1970 ) isimli kitaplarında toplandı. Ölümünden sonra Bütün Şiirleri ( 1984 ) adıyla eserleri tekrar yayınlandı.

Halk Ozanı Aşık Veysel’in 117. doğum yılını kutluyor saygıyla anıyoruz.