bir cenin saflýðýnda inmiþken kýyýsýna arsenik kývamýnda bir ikramsýn sen bana kim koydu hayatýma bu sansürlü zamaný düþerken günahlarým tanrýnýn kucaðýna
çakýr gözlü bir gece yürürken düþlerime karanlýk saçlarýný savurma üzerime ýraðýna düþtüðüm kendimden ýradýðým vuslat tadýnda sevdan düþerken yüreðime
yaþmaklanan bir düþsün gecenin ortasýnda ölümün kendisisin piç kalmýþ zamanlarda artýk acý döllenmez bu yüreðin rahmine bir aymazlýk var þimdi eylül rüzgarlarýnda
bahar çiçeklerimi seninle sulamýþken bütün dileklerimi sevginde toplamýþken kopan o fýrtýnada içimden düþtü yüzün bütün olmazlarýmý seninle sollamýþken
biliyorum üzgünsün hiç olmadýðýn kadar bu afet artýklarý içinde koca bir har yýðýn yýðýn piþmanlýk içimizdeki çýban yalnýzca seni deðil beni de hayli yakar
þýmartýlmamýþ sevda,çok bile yaþadýðý ihmalin kucaðýnda can buldu karanlýðý bu handikap içinde doyuramadýk onu baþlarken de demiþtim zordur aþk çýraklýðý
sevgi kaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sevgi Dündar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.