hayrettin taylan




İçimdeki çocuğu üşüten kış kokulu cümleler kuruyorsun uzaklarımda.
Bırak ,çocuk kalsın bende kalanların.Bırak büyümesin.Sevda hep çocuk gibidir. Sevdikçe çocuklaşır. Bir insan severken hep çocuktur. Sevdiği
için çocuk gibi tavırlar seyrederiz.
-Bırakılmış mazilerimiz var, mazilerimizi geleceğe taşıyan algılar var.

Bırak, kendi hayallerimizi ağartsın geceler. Yıldızların soyadlarını
Buluşmalarımız söylesin. Zaman kendi gerilm filmlerinde gerilla yapsın bizi. Sen dağ ceylanı olarak gezinedur hülyalarımda.
-Yürekten nişan etmeyi bilirim.
-Geril La.
-Ger illa.
Hiç büyümemiş yavru ceylanlar gibi aşk bozumunu bekleyen çakallardan ürkmesin ufkumuz.
-Dağınık kalsın uzaklar.Ki vuslatın teninde saklıdır hayatın şifresi.
-Beni sobele, beni ruhuna rumuzla.Remizler, elementler, DNA’lar arasında pin kodlarımızı bulsun içsel buluşma.
-Biz içimizde buluşalım .

-Kendini bulan kendilere gece olalım.Hecelerini giysin gecelik.
Sarsın beni en naiflerine. Dokunsam hayat bulacak bir sarılışın kalsın hayalimde.
-Gel dokunalım ömre.Öylece akıp gitsin senli sevgilerin pınarı.

Mahkûm edilmiş muhkem düşlerime sarılsın sandıkların.Beni taşısın taşınmaz mülk gibi içinde kalan bensiz her düşüncen.
-Uzansın yakınların yakarışlarıma. Alınmış sözler gibi dursun duruşun.
-Berrak bir özverin dizilsin sıraya girmiş sırdaşlığıma. Gizemli kalmasın kalbinde volkanlaşan tutkular.
-Fay yataklarında yatmaya alıştım.Sensizliğin artçılarını yaşadım yıllarca.Depremsel bir imgesin yüreğimde.

-Buseye geldim bu sen’e,dudaklarına çok yakın olmak için.
-B’ağrında büyümüş ağrı dağın eteğini giymiş etiğin.Zirvende sulara akar,sevdalar nefessiz kalır.Nefsime yanaşır senli doğa.
Bekler dururum. Bir zirve meselisidir, bir aşk keşfidir.Bir unutuluş muammasının çözümüdür.Kördüğümlerinin kör düğünlerini
aramasıdır. Gözler aşka açık, gelişe açık biz olmaya kapalı.
Sol yanıma sol yanını asan güllerin kırmızı rengi var. Kalp atışlarıma kadar alışık pişmanlıklarım var.
Vicdanım kendi meyini içer ,meyhoş yapar vebalim.

*Bir uyanış beni uyutur yoluna. İlme ilmek yapar etken çatıların fiili.
-İşteş kalalım gözlerimiz sözlerimize sarılırken. İçsel kalalım heveslerimiz sevdamıza alışırken. Dönüşlü bir döngünün çatısında çekimlensin gözlerimiz.Özne gibi özümüzü bulalım yüklemler sevdayı yüklerken .

Buluntulu bir cümlede alışsın bize kader.Kederleri heder etsin gurur.İnadını adından çıkarsın sevdamız.Biz böyle değildik desin diyemediklerimiz.
-Görünmeyene görücü olsun görülmeye , yaşanmaya , alışmaya, yeniden denemeye değer sevdamızı.

Öfke kendi bendi yıksın güzelliklere aksın hınçlar.
Küstürülmüş gururunu ezsin az gelişmiş inatlaşmalar.Kin senin cinin olarak içinde yurtsuz hedefler seçmesin.
-Berduş sızılar toplar d’enizimden buhurlaşanları. Nemli akışlara beni götürür alın terinden sonra akanlar.