Hani şu yemeyip içmeyip dünyanın parasını ödeyip de aldığımız, özellikle kadınları cezbeden küçük cam şişelerde satılan birbirinden ünlü markaların hoş esanslı kokuları vardır ya işte onlar bile boy ölçüşemez anne kokusuyla.
Doğduğumuzda ilk duyduğumuz, benimsediğimiz ve onu içimize çekmeden mümkün değil uyuyamadığımız koku var ya hani.. işte o koku.. anne kokusu…
Üniversite hayatımın ikinci yılıydı. Yurtta öylece oturuyordum. Güvenlikten gelen bir telefonla aşağıya indim. Evden bir paket göndermişlerdi. Çok sevdiğimi bildiği için sağ olsun canım annem ıspanaklı börek yapıp göndermiş. Onca yola börek mi gönderilir diyeceksiniz ama anne yüreği işte bensiz boğazından geçmemiş.
Paketi açtığım an hissettim onu. Buram buram annem kokuyordu. Şaşırdım. Bunca zaman bayıla bayıla yediğim o ıspanaklı böreklerinde daha önce hiç böyle bir şey hissetmemiştim. Meğer malzemelerin arasına sevgisini, kokusunu, anneliğini de katıyormuş. Lokmalar boğazıma dizildi, uzun uzun ağladım.
Annemin değerini bir kez daha anladığım yegane zamanlardan biriydi. Yanımda değildi annem ama kokusu benimleydi. Doğduğumda bana dünyada yalnız olmadığımı hatırlatan, sıcacık göğsünde içimi güvenle dolduran, benle annem arasındaki sevgi köprüsünün ilk halatlarını oluşturan o ulvi koku.. Annemin kokusu..
İşte o anda dünyanın parasını verdiğim, kokularına bayıldığım bütün parfümler sahte bir güzelliğin yalan örtüsü gibi geldi. Hepsini çöpe atıp kurtulmak istedim.
Annemle birlikte olduğumuz vakitleri ne kadar boşa harcadığımı fark edip kahroldum. Onca yola yemekler yapıp gönderen ellerinden öpmek, yavaş yavaş beyazlayan saçlarını, her daim gözlerini, tombul yanaklarını, kuş tüyünden de rahat kucağını özledim.
Açtığım paketten hala annemin kokusu geliyordu. Uzun bir yolculuk geçirmesine rağmen uçup kaybolmamasına şaşırdım. Sonra güldüm kendi kendime. Baksan basit bir ıspanaklı börekti ama bana annemi getirmişti.. :)

Anneciğim anneler günün kutlu olsun.. Tüm annelerin anneler günü kutlu olsun..

Merve Çavuş