Mahallemiz İhsaniye
Sanki yolu ikiye bölsün diye
Orta yerinde Kuruçeşme
Soldan gidersen kabristana
Sağdan gidersen hastaneye
Bunca yıl sonra oturup sandalyeye
Bunları düşünmek nedir niye
Beninkisi aslında laf olsun hesap dolsun
Ya da bir bahane
Canını kurtarma çabasında olanlar
Kar renkli bol bağırtılı
Kafadan ışıklı arabalarla
Necatların caddesinden
Canını teslim etmek isteyenler
Yeşil örtüsüyle
Kömür renkli arabanın sırtında
Bizim caddeden
Biz çaput topla oynarken kan revan içinde
Gol attım atacam diye kendimizden geçerdik
Bilmem kaç yaşındaydım küçüktüm işte
Necat benden büyüktü
Bir ya da iki ya da bilmem ne
Bir gün takılıp cenazenin peşine
Zannederim otobüsler bedava diye
Portakal limon bahçelerinden geçtik geçiverdik
Durdu otobüsler indiler indik
Herkes kabristana
Biz pürtelaş aynı bahçelerden
Evin yolunu tuttuk
Karardı hava kızardı kulaklarım
Yandım Allah diyen bendim
Necat ı bir daha görmedim
Geçti yıllar yollar yirmi yedi kere geçti
Önde ben arkada annem
Geçtik bizim caddeden
Geçtik kömür renkli arabanın sırtında yeşil örtüsüyle
Portakal limon mandalin bahçelerinden