Yozgat’ın Akdağmadeni ilçesinde Alevi ve Sünni komşu köyleri, yüz yıllarca barış ve kardeşlik içinde yaşamışlardır. Ara sıra bu köylüler, birbirlerinin kalplerini kırmayacak şekilde şaka yapmaktadırlar. Bozhüyük ve Sıtma köyleri alevi köyleridir. Ortaköy, Yukarı Çulhalı köyleri de sünni köylerdir. Bozhüyük ve Sıtma köyleri yüksek rakımlı yerde olup çam ormanlarının dibindedir. Ortaköy ise bu iki köye göre daha enginde bulunmaktadır.
Ekim ayında bütün köylüler, ekinlerini güzelce ekmişlerdir. Şubat, Mart derken Nisan ayı gelmiştir. Bu ayda İç Anadolu’ya yağmur yağmazsa, ekinler büyümez ve susuzluktan kavrulur…
Nisan ayı kurak geçmektedir. Ekinler habire su istemektedir. Hava karışır, gürler bir türlü yağmur yağmaz. Karışan, gürleyen hava da alevi köylerinden Bozhüyük ve Sıtma köyleri tarafına yağar. Ortaköy’ün üstündeki bulutlar bir türlü yağmur bırakmaz. Ortaköy ve Yukarı Çulhalı üzerinde bulutlar kümelenir. Gök gürler, şimşek çakar ancak yağmaz. Diğer iki köye şarıl şarıl yağmurlar yağmaktadır…
Ortaköylüler köy meydanına toplanırlar. Havaya bakarlar hava karışmıştır. Gök gürler, şimşekler çakar. Beklenen yağmur yine bir türlü yağmaz. Ortaköylünün biri bu durumu dayanamaz ve:
“Ey kurban olduğum Allah’ım! Oruçsa biz tutuyoruz, namazsa biz kılıyoruz, yağmur rahmetin bizim üzerimizden geçip oruç tutmayan ve namaz kılmayan yerlere doğru gidiyor ve oraya yağıyor.” Demiş. Orda bulunan Ortaköylüler bu kişinin sözlerine gülmüşler…
Tabii ki Rabbim onları hiç unutur mu? Mübarek rahmetini bir müddet sonra onlara da göndermiş güldür güldür. Bütün nebatlar ve canlılar suya kanmış doya doya...
Allah’a yalvaran Ortaköylü:
“Rabbim benim kusuruma bakma! Beni bağışla, ben acelecilik ettim. Senin rahmetinin ve bereketinin geniş olduğu konusunda gafil davrandım. Affet Allah’ım biz günahkâr kullarını...” demiş.
31. 03. 2012
Akdağmadeni