O değil de;

Büyüyünce feminist mi olacağım ne... Hiç tanımadığım yorumlarda bir kez olsun karşılaşmadığım insanlar/erkekler kadına hakaret içerikli yazı/şiir yazdığında kendimi onları engellerken buluyorum.

Öyle ağır hakaretler ediyorlar ki, yanyana olsam çok pis kalplerini kırarım ağlatırım onları...

Terkedilmeye görsünler, kadınların ne o... kalıyo ne fahişeliği...

Bu ve buna benzer ezberledikleri üç beş kelimeyi ısıtıp ısıtıp servise sunuyorlar. Tabii herkesin annesi v.s. bir melek ya... Bahsettikleri şeyleri yapanlar da doğal olarak GORA’lı...

Ne erkek için ne kadın için böyle pisleşmeye gerek yok. Her iki cins de kanatsız melek değil. Öncelikle at gözlüklerini çıkarıp gerçekleri görmek lazım.

Sonuçta insanız... doğrularımızla yanlışlarımızla... herkes kadar iyi herkes kadar kötüyüz... hepimiz...

Kaybettiğinde elinden oyuncağı alınmış çocuklar gibi davranıp sağa sola saldırmanın kimseye bir faydası olmaz.

Kaybetmek kötüdür elbet. Hayat boyu defalarca kaybetmişizdir. Daha da kötüsü ve zor olanı ise kaybettiğimizi hazmetmek... İçimizde onulmaz yaralar açar ama bunun için kimseyi suçlayamayız.

Allah akıl fikir vermiş. O’nu doğru kullanmadığımızda kaybetmeye mahkumuz.

Şarkıdaki gibi;

’O’nlar yanlış biliyor kimsenin suçu değil bu/kader oyunu değil bu/bu benim suçum...’

O değil de;

İyi bayramlar ve biraz saygı...