Heva ve hevesini tanrı edineni gördün mü;

Ey hevası peşinde dert ve sıkıntıları kendine yazıpta sıkıntılarının peşinde koşan! Sen henüz nefsini tanımadın ki Rabbini nerden bileceksin!

O bildim dediğin arzu ve istekler sendeki rab hükmü, sen ise bilemediğin kendinle arkasından koşansın! Nefsim-rabbim ikilemine girdiğin ve bildim dediğin senin hevan ve senden sana yansıyandır.

Oysa nefsini tanıdığında rabbini de sadece tanımda değil, sonsuz bir ilerleyiş ve seyirle bileceksin. Ondan sonra da ortaya koyduğun hükümlere kendin de güleceksin ama sakın dudak kıvırma çünkü bunlarda senin gerçeğin. Önce kendinden olan yansımayı bir tanı da(öldür) sonra kendine bir daha bak.

Yoklukta yaratılan hükümlerin varlık yansıması olan düşünce suretleri sıkıntı ya da neşe olarak sana gelir ve bunları yaşaman demek, yoklukta (bilinçötesi) yazdığını varlıktan okuman demektir.....

Azrail mi Cebrail mi;

Kiminin Azraili Cebraildir, kiminin de Cebraili azraildir!. Her ikiside sonuçta aynı yere götürür, aynı işi görür ama farklı yollarla!

Birinde zahmet ve meşakkat vardır, direniş vardır. Diğeri ise anında olur. biri ölmeden önce ölür ve bir daha ölmez, diğeri ise ölünce ölür ve hep diridir.

Şimdi şunu düşünmek gerek; azrail veya cebrailin bilinçteki yeri ne....? nefsinin bilinçteki yeri ne...?

Almuti