Çok geç kalsam da
Anlamıştım artık ne kadar acı olsa
Şayet çekilen çileler ve sancılar hakikat için adımsa

Annemin oğlum derken
Çilekeş babamın sabrını idrak ederken
Gönüllü kölelik her yanı kuşatırken arayışlar hicranken

Ne vergiye ne üretilene
Ve ne de nizama muhtaç nefs şahitse
Maaş adına alınan para bereketsizse hüzün başlıyor işte

Ne devlete
Ve ne de hükümete sözüm var
Ben ömrümde solgun bir bahar, hazan her yerde ey yar

Her yerde desise var
İnsan kimliğinde ar kalkmış ne yazar
Hak adına, mizan tadında, edep babında hasretim akar

Ne yargı adına
Ve ne de yasamanın girdabına
İnsanı anlamak bu kadar uzaksa, var git sen Allah aşkına

Ötelerden öğrendiğim
Açlık adına kıvama erdiğim hakikat
Sabır sanatında demlediğim zayiat o kadar hazin safahat

Ey hak biliyorum
Gücümün ve takatimin çok farkındayım
Gerekçeleriyle sana olan niyazım, kalbi yakarışlarım böyle

İnsan hilkatinde
Beşer olarak kalmak erdem sayılmakta
Anlamsız soluklar her bir yanı kuşatmakta aczi yet farkıyla

Kime ne söylesem kifayetsiz
Kelam varlık içinde ahenkleşen senetmiş
Sukut etmek acizliğe rağbetmiş, düşünmek nüfusa hasredişmiş


Mustafa CİLASUN