seni ne çok sevdim ben ne çok göz yaşı döktüm senin için.. geceleri sen yatağında meleklerin katlarıyla uçarken ben penceremin önünde senin rüyalarına girebilmek için dua ederdim. Bir bakışına bir dudak kıvrımında titreşen gülüşüne ulaşabilmek için dünyanın bütün çiçeklerini önüne sererdim..
Şiirler, şarkılar, sevgiler içimde tutuşan bir ateş.. onun yangınında senin için kül kesildim. ağır hastalar geceyi zor geçirir ya sabahı bekler kırgın yüreklerle.. kırgındı yüreğim hastaydı umutlarım yalnızdı ruhum yalnızdı gecelerim.. Hastaydı gecelerim kan kaybından ölmekte olan bir yaralı gibi umarsızdı gecelerim. Bir uçurumun kenarına beni taşıyan karabasandı gecelerim.. Adına yalnızlık dedim sensizlik dedim sen beni bilmedin beni tanımadın beni sevmedin.. bu bir ölümdü bu bir fermandı.. Bıçak kesmez artık beni ip asmaz artık yüreğimi kimse taşıyamaz yaşamak mümkün değil yalnızlık karanlık kapılarıyla üstüme kapandı amansız acılar içindeyim...
Ey sevdiğim... benim seni ne çok sevdiğimi dünya bildi bir sen bilmedin.. Yalnızlığın diğer adı aşka karşılık alamamaktır. kaçılamayacak kadar yakın tutulamayacak kadar uzak bir yerdesin.. benim aşkıma yalnızlık kucak açtı senin yokluğuna dokundum içim yandı.. odamın çıldırtan sessizliğinde sana seslendim yankısı dönüp dolaştı senin kapıların bana kapalı kendi sesim yine bana ulaştı anladım ki sen beni hiç duymayacaksın...
Sana sitem edemem... Sana kırılamam..Birtek dileğim var oda mutlu olman sevdiğimm