Ben benim yaşımda ( o yetmiş ben yetmiş beş ) bir bayanla tanıştım arkadaşlık yapmaya başladık
karakter olarak birbirimize çok benziyorduk düşünce ve fikirlerimiz uyum içinde akıp gidiyor.
Liseli genç aşıklar gibi flört edip gezmelerimiz içimizde heyecanlar uyandırıyordu.O kadar çok
alışmıştık birbirimize şöyle böyle her gün tanıdık birileri görmesinler diye ( hanım efendinin )
gözlerden uzak yerlerde buluşuyor ayrılmak istemiyor Yalnızlığımızı sevgimizle paylaşıyorduk.
Ömrümüzün sonbaharını yaşıyor çocuklar gibi seviniyorduk.
Bir gün tattığımız bu aşkı yaşadığımız güzel günlerin sona ereceğini bilmeden buluşmalara devam
ediyor yalnızlıktan kurtulup evlenmemiz için çareler arıyorduk.Benim emekli maaşımdan başka
bir gelirim evim yoktu kirada oturuyorum o ise çocuklarıyla beraber yaşıyor ölen kocasının emekli
maaşıyla geçiniyor bana biz evlenirsek aldığı emekli maaşı’da kesilecek diyordu.
Halbuki ben onu benim gibi emekli olduğunu sanıyor,düşünüyordum.Benim aldığım maaşımla
evimizin masraflarını karşılar onun maaşıyla’da istediğimiz zaman gezip tozar huzur dolu günler içinde
hayatımızı sürdüreceğimizi hayal ediyordum.
Onu o kadar çok sevdim’’ki onunla evlenip yalnızlığımızdan kurtulmak sevgi dolu kalbimizle ömrümüzün geri kalan kısmını beraberce yaşamak istiyordum.Kendisine ekonomik sıkıntılar ve ağır hayat şartları altında ezilip hüsrana uğrayacağını bu şartlar altında evliliğimizin doğru olmayacağını üzülerek söyledim.
Sanki umursamaz bir hali vardı bana yalvararak ne olursun daha çok erken bu günleri yaşadığımız
kadar yaşayalım sabret bir mucize olacak bekliyorum ALLAH bizi ayırmayacak sözleriyle beni
avutuyordu.
Beraber gezmemiz dolaşmamız onun hoşuna gidiyordu
Bir araya gelmemiz için çareler arıyor dualar ediyordu
Ona söylediğim aşk dolu sözlerimle başını göğsüme koyup ağlıyordu
Bana sonsuza dek seninle yaşamak istiyorum bırakma beni diyordu

Birden bire içimdeki kıvılcımlar kor oldu alevlendi
Hüzünlü bir bakışı vardı gönlüm çok kederlendi
Sevgi ve duygularım kalbimde kenetlendi
Biliyorum söylemiyor içinde vardı derdi
ÇARESİZLİK
Bu çaresizlik içinde beraberliğimiz devam edecek
Bu yaştaki aşkımız akıllardan silinmeyecek
Son baharımızı yaşamak isteyen kalplerimizi
Bir gün gelecek ALLAH mutlaka birleştirecek

avutuyordu.