1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
696
Okunma
İnsanlar bazen hiç kaybetmediklerini düşündükleri şeyleri buluyorlar
Yukarılardan biryerlerden bakıyordu hep bir çift göz, bazen birkaç çift, bazen se bir sürü...
Umulmadık bir renge büründü yukarısı. Tıpkı dedemin bahsettiği gökyüzü zamanlarındaki gibi.
Ardından denizlerin neden maviyle anımsatıldığını anladım.
Bir de hiç tanımadığım arkadaşlarım bana ağaçtan erik atıyorlardı.
Hava birden ısındı, terlemiştim...
Ve çok kötü bir şey oldu...
Kapalı olmadığını düşündüğüm gözlerimi açtım...
Ve ağladım...
Oysaki gördüğüm bir kâbus değildi !
Peki ya niçin ağlıyordu gözler ?
Şiirin sahibi
Cevap Yaz