Allah’ın en ulvi, en selim, en bereketli, en her anlı, en kucaklayıcı, en içten rahmeti üzerine olsun meselci...


Bahar gibi çiçeklendiğine şahit oluyorum. Rengarenk kişiliğine yemyeşil duygular ekliyorsun. Dağılmıyorsun. Nereye saçıldığının farkındasın. Tane tane genişliyorsun. Suya hürmet ediyorsun. Doğayı koruyorsun. Tabiata temiz avuçlarını açıyorsun. Adımladığın yere dikkat ediyorsun. Karıncalarla arkadaşlık ediyorsun, küçük otlarla yarenlik...


İnsan olduğun için seni seviyorum. Hoşuma gidiyor dosdoğru tavırların. İçinde taşıdığın çocuk çok saf, çok akıllı, çok mülayim, çok ince. Alçak gönüllüsün. Ünsüz satırların ünlü cümlesisin. Yüreğinde sağlam sevgiler taşıyorsun. Kalbini dünya malı için kirletmiyorsun. Bin düşünüp, bir söylüyorsun. Başına bir şey geldiğinde, Allah’a sığınmayı biliyorsun. Hastalıkta sıhhatte; Allah’a yüzünü çeviriyorsun her halinde. Bu vasıflarını bulunmaz hint kumaşı olarak görüyorum...


Gençliğin kiymetindesin. Kitap okuyorsun. Dünyayı seyrediyorsun. Olanların farkına varmak için çırpınıyorsun. Kendi ayaklarınla yürüyorsun. Beşere muhtaç olmamak için gayret ediyorsun. Gayretlisin. Metinsin. Dayanıklısın. Çetin şartlarda sabrediyorsun. Belalı durumlarda küfürler savurmuyorsun. Öfkene hakim oluyorsun. İnsanca davranışlarını izliyorum büyük hayranlıkla...


Çocukları seviyorsun. Gülüşlerine şiir asıyorsun onlardan habersiz. Uçan her şeyi beğeniyorsun. Göğün maviliğine ve beyazlığına şükrediyorsun. Gözlerini güzellikler için açıyorsun. Sözlerini, edebi kelamlar için sarf ediyorsun...


Seni takip etmenin mutluluğu içindeyim. Eyvallah meselci can...