“mesele onların kitap okumaları değil, “o kadın bir fahişe” ismindeki o çok beğenilen kitabı kendilerinin yazmış olması.”




Hande henüz on yedi yaşında, iki kez evlenip boşanmış ve devlet başkanıyla gizli ilişki yaşıyor-hayır! Ne yaptım ben?!! Artık gizli olmaktan çıktı-. Mehmet ise kırk üç yaşında, tam şuan vücuduna muhtemelen uzaylıların soktuğu-aslında kesinlikle uzaylılar yaptı bu işi- çipi çıkarmak için boğazını kesiyor. Bundan iki dakika sonra vücudundaki bütün kan odasına boşalmış olacak ve adli tıpçıların birkaç saat sonra yaptığı tahminle ölüm saati 21.09. bunu daha önce de denemişti-evet, evet- ama son anda uzaylılar kollarını bağlamışlardı ve bir hafta boyunca eziyet etmişlerdi. Sonunda ellerinden kurtulup ufo avcılarına sığınmayı başarmıştı. Aferin ona, aferin ona..


Daha önce Ekrem’in yüzüne baktığımda başka hiçbir insanda göremediğim bir iç korku görmüştüm-evet evet gördü o, biliyor-. Evet tam burada, birçoğumuzun duyduğunu sandığı o iç sesten bahsetmeliyim.”içsesim bana artık saçımı kestirmem gerektiğini söyledi.” -Aman ne hoş- “ yaa sorma kardeş bana da tırnaklarımın rengini değiştirmemi söyledi”- yakışır-. İçsesler böyle konuşurlar, hep konuşurlar… Ekrem’in içsesi biraz gevezeydi ama, müzikten de hoşlanırdı, hem de çokmuş gibi davranırdı-hepimizinki gibi değil mi, evet evet-. Ekrem içsesiyle yaşamayı beceremedi ama değil mi, ne yazık ona. Ama kocası şizofren olan bir devlet bakanı, ya da aynaya baktığında saç kurutma makinesi gören sevgili kuaförüm sizinle aynı fikirde değil. –peki bu konuda ne düşünürsünüz? Hayır siz düşünmezsiniz, iç sesiniz yapar ya-.


Az önce, hepsi Hande’nin arkadaşı olan bakanlar kurulu devlet başkanının ona deliler gibi aşık olduğunu bağırıp durdular. Ve “iç”indeki öylesine aşık ki, buna inanmak zorunda. Bakın, doktor Hıfzi bey içeri girdiğinde düğün halayını yarıda bırakmak zorunda kaldığı için ne kadar da sinirlendi-ki ben yerinde olsam onu işten attırırdım-. Ama bu gece nasıl olsa devlet başkanına bu olayı söyleyecek ve Hıfzi domuzunu işten attıracak.


Evet efendim, son olarak biz biraz Leyla’yız, biraz da Hülya’yız-iç sesimiz böyle buyurdular-.



-Saygılar.-