Nereye kadar bu yanlızlık,nereye?
Seni bu ne ilk bekleyişim ne de son olacak. Kimleri koydum önüme seni bulmak için kimlerin peşinden gittim umutsuzca. Kimlere yer verdim gönlümde kimler acııtı canımı, senin okşayacağın ufacık yüreğimi. Küçücük yüreğim senin için kocaman bi sevgiyi barındırmayı göze alırken, sen uzaktan bile bakmıyordun çoğu zaman.seni çok özledim sevdiceğim,söyle nereye kadar bekleyeyim seni?de ki yoldayım geliyorum, karşına çıkayım sen bana varmadan. Yeter ki sen söyle yarim, nereye kadar bekleyeyim seni? Yorulmadım elbet ama sensizlik kimsesizlikten farksız çoğu zaman. Çoğu zaman anlamsızlıktan katan, hayattan soğutan canımı kanatan. Seni bekliyor olmaksa tek derdim mühim değil, ama ya sen değilsen biz değilsek…bulamamazlıksa...hep bu yalnızlıksa…işte, işte onu düşünmek çoğu zaman yıldırtan . Bir kerecik söyle yeter sevdiceğim,söyle nereye kadar bekleyeyim seni?söyle sevdiğim kime hangi gecelerde bulayım seni?söyle yarim nerde duyayım sesini?