İnsan vardır korkuyla yaşayan,risk almaktan uzak hayatı güven terazisinde tartan.Yollar tehlikeli deyip yaşadığı sınırları bile terketmekten kaçınan. Korkularımız düşünmemize en büyük engellerden biri,beynin üzerinde kalın bir kabuk.
İnsan vardır ömür fazla lakin yıllar boşa geçmiştir .Hayatı korkularla, yapmak isteyip yapadıklarıyla doludur.Özgürlüğe açtır ama korkuları karşısında biçaredir,kudretsizdir.Bu mücadelede yalnız kalmak istemeyebilir.Bazen çocuklarını,kardeşlerini alır pençesine özgür kalpleri kafese tıkmaktır niyet ve nihayetinde başarıverir bunu.Oğlu futbol oynamayacaktır çünkü ayağı bundan kalıcı zarar görebilecektir,sonbahar yağmurları altında doyasıya ıslanamayacaktır çünkü elbiseleri ıslanacak hastalanacaktır.İnsan vardır hayata tutkuyla,bir keşif merkeziymişçesine bakan bu sınıftaki kişiler beyinlerinin üzerindeki kabukları kıranlardır.
Bir insanın hayat karşısında,herhangi bir olay karşısındaki başarısı uygulamalarla güç kazanır.Özgür beyin uygulamaktan kaçmaz.Ürkek beyin ise uygulayamaz çünkü buna cesareti yoktur.O halde bu hayatı başarılı bir şekilde geçirmenin şartıdır cesur olmak,korkusuzca yaşamak.Burada bahsedilen cesurluk anlayışı gözü kapalı uçurumdan atlamak değil hayata aç olarak kaplanın gözüyle bakmaktır.
Var olduğumuzun ,birey olduğumuzun en büyük delili olan düşüncelerimizi örten kara bulutları,kabukları yırtmak insanoğluna 1 kereliğine bahşedilen hayatı yaşamaktır.