BİR AĞACIN GÖLGESİNDE YAŞAMAK!..


Bizden önceki dönemlerde toplumlarda açlık, zulüm, savaşlar ve hastalıklar vardı. Ancak günümüzde bunların yerini kocaman bencillikler ve içi boş insan toplulukları aldı.
Özellikle maneviyatı güçlü olan toplumumuzda son on yılda büyük çöküşler yaşıyoruz yaşama alışkanlıklarımızda, en azından benim bir birey olarak gözlemlediğim son on yılda.
Biz ilkokulda ansiklopedilerden bir şeyler bulabiliyorduk, okurduk onları merak ile!. Şimdi üniversite öğrencileri cümle kurmaktan ve konuşabilmekten aciz durumdalar. Evlerimize teknoloji girdiğinden beri annelerimiz bulaşık yıkamaktan yakınmaz oldu. İçerisinde misafir ağırlamadığımız evlerimizi müze haline getirdik ve çok hedeflenen çekirdek aile olduk sonunda
büyük sevinçlerle, insanı zenginlik bilen inancımıza rağmen. Babaannelerimizin yatsı namazlarındaki tesbihlerini sayarak uyuyamıyor çocuklar, ya da avundukları hikayeleri yok başları okşanarak söylenen!.. Dışımız basmakalıp, içimiz günübirlik çekişmeler ile savaşta!.. Hepimiz her şeyi biliyoruz sorgulamaya gerek yok, çocuklarımız dahi her şeyi çözmüş durumda.
Yeni filizlenmiş bir fidan düşünün, birde yanında kocaman bir çınar ağacı!. Çocuklar ve biz gençler o küçük fidan, büyüklerimiz de birer çınar bu Dünya’da.. Düşünün ki çınar o yaşa gelinceye kadar ne aşamalardan geçmiş, ne yollar katetmiş, ne çetin kışlar, ne sıcak yazlar...
Kaç küçük kuş kovuklarında barındırmış, kaç ıslıklı rüzgara yoldaş, kaç canlıya gölgelik...Ve bunca şeyi yaşamış çınarlarımızı biz şimdi yaşantılarımızda tanımaz olduk ne cahillik..Evlerine izinlerimizle gelir oldular, torunlarına bizim müdahalelerimizle gölgelik ediyorlar. Kendi toprak
larında kuralları biz koyuyoruz..
Çocuklarımız da bu yüzden bencil yetişiyorlar, gölgelerde eğilmeden büyüyorlar hep!.. Hani ağaç yaşken eğilirdi, ne zaman eğilecek çocuklarımız!..
Danışmak, yol bilmek Dünya’nın kanunudur, zincirin devamı için bir öncesine uyulur. Şayet bizler de çok hasar almadan birer hayat istiyor isek gölgeleri takip etmeliyiz, gölgelerin üzerimizdeki hakları için, yani bizim için!...