Bir kağıt parçası gün gelir o kadar değerli olur ki sizin için içinde yazanlarla o kağıt parçası tüm bir insanlığın beklediği diriliştir artık.Bazen o kağıt parçası ince narin bir sigara kağıdındandır , bazense bir kibrit kutusunun bir parçası...bazen ıslak bir mendil bile.

İnsana farklı bir haz verir mi yazarken yazar bunu yaptığında gerçekten bilirmi yoksa bir tiyatro oyuncusu gibi seyircisinin aklında imgelenen şeylerin ne olduğunu bilmeden gibi mi _? Karmakarışık düşüncelerimi anlatır yoksa bir zamanlar gittiği etkili konuşma tekniklerinde öğrendiği hitap tarzıylamı -sade ve öz ??..-sadelikten kasıtta bana göre okuyanın anlayışıyla doğru orantılı bir bağ olsa gerek.Yazar karman-çorman apayrı bambaşka şeyler anlattığında kimine göre arapsaçı kimine göre yazarla bir olmuş sevgili okuyucu...ki bunlar birbirinde kaybolmuştur artık .

Yazar hep yazar mı yoksa oda hayattan çıkamıyınca yazan mı_?Bilmem Sokrates’in kaç kitabı vardır oturupta yazdığı (!) fakat öğretilerinden çok ondan öğrenipte öğretenlerin çok olduğu ayan...

Bir söz meclisten dışarı olmadımı ki devrik yazıpta saçmaladığım aslında demediler mi Kraldan daha kralcı olma..Şu cümlede senin sandığın benim sandık’ımdan çok farklı ...Gün oldu yazdı..Dün oldu ,bügün bıraksaydı,yeni yazsada o artık zandı..

Duyduğumu daha daha önceden anıpsayıpta ben bunu biliyoruma getirdğim hayatın daha önceki yaşanmış hatıra geldiğinde güldüren kareleri seni beni aynı noktalarda birleştirip beni bırakıp seni anlatan sayfalarda ben yazar olmayı bugün hiç istemedin , isteyen sendin...