Bir Temmuz akşamıydı sıcak o kadar işlemişti ki kaldırımlar hala yanıyordu sahile inmek geldi aklıma uzun dar sokaklardan süzülerek sahile geldim
Bir banka oturdum Haliççi seyrederken dalmışım uzaklara güzel bir sesle irkildim, boşsa otura bilir miyim? Kafamı salladım hafifçe kafamı kaldırmadan bir koku geldi Allahlım ne güzel bir şeydi çok hoşuma gitmişti hafifçe kafamı kokunun geldiği yöne çevirdim işte o an fark ettim bu benim aradığım ama bulamadığım güzeldi işte o an fark ettim ben âşık olmuştum.
Siz hiç âşık oldunuz mu? İnsanın sesiz çıkmaz gözleri hep boş boş bir yerlere bakar her an karşısında ister onu hani ağlamak istersinde gözünden yaş gelmez ya sıkarsın göz kapaklarını kapanmaz ya.
İşte bende öyle oldum ben galiba âşık oldum bir sığara yaktım tanışmak konuşa bilmek için kıza da teklif ettim kulan mı yorum dedi bende hemen yaktığım sığar ayı söndürdüm ben Bekir dedim elimi uzatım oda Fatma ben dedi.
Allah ım bu ne mutluluktu ta ki Fatma’nın sevgilisi gelene kadar o an diri diri toprağa gömüldüğümü anladım biliyordum zaten bu mutluluk bana fazlaydı ben kim Fatma kim öyle bir güzellik bana aşık olacak değildi ya yine hayallerimle yalnız kalmıştım unuttu mu sandınız Fatma yı unutmadım o hala benim ilk aşık olduğum kişiydi belki çok kısaydı ama yinede aşık olmuştum işte ilk gördüğümde fark ettim bunu.
Sedat ALICI