Nasıl bir yaşam diye bir yazı yazmayı düşünmüş, fakat ihmalliğimden dolayı bir türlü yazamamıştım.Aşağı yukarı benim yazacağım konuda dünya ve ölüm arasında ki ilişkileri irdelemek ve bir sonuca ulaşabilmeye çalışmak.

Çocukluk döneminden itibaren anne-babalarımız büyüyünce ne olacağımızı sorar da aldıkları cevablarla nefislerini tatmin ederler.

Ben şimdiye kadar hiç bir anne-babadan çocuğuna dair iyi bir müslüman olup olmayacağını sorduğunu işitmedim.Bilmiyorum aranızda işiten varmı?

Çocukluk dönemi bitip gençlik aşamasına geçildiğinde yine dünyevi şeyler ön plana çıkar.
Hele güzelce bir okusun, bir iş sahibi olsun,namaz, oruç vb daha sonrada yapılabilirç.

Gençliğin biraz daha ilerisine geçildiğinde, evlilik, ev alımı, çosuklar vs. meşgul eder zihinleri.
Yine ölümü ve ötesini düşünmeye zaman yoktur insanımızda.Çünki daha yapacağı çok şey vardır.
Hele biraz daha dünyevi şeylerini tamamlasın, ondan sonra zaman kalırsa ölüm sonrası için hayırlık yapacak.

Evet pek çoğumuzun felsefesi böyle.Üzülerek gözlemliyorum ki hele daha çok gencim mantığı kişiyi manevi atmosferden uzaklaştırıyor ve tek kanatlı bir kuş haline getiriyor.

Tek kanatla uçan kuş var mı bilmiyorum ama insan tek taraflı gayretiyle bir yere varamıyor.Bedeni ihya ettiği gibi ruhu da ihya etmeli ve yaşamını iki alemide huzurlu kılacak şekilde düzenlemelidir.

İnsan dünyanın ne kadarına sahip olursa olsun hep daha fazlasını isteyecektir.Bu onun yaratılışında vardır.
Bu arzuyu ancak kişi kanaat ve ölümle yenebilir.Hiç kimse kabre bir şey götüremiyor ve kazandığı herşsyi burda bırakıyor.

Kısır döngüden kurtulmak gerek.Yaşam için dünyayı mamur ederken ahireti berbat etmemek gerek.Çünki üç günlük dünya deriz, yalan dünya deriz ama buna rağmen çok sıkı sarılırız.
Ölümle başlayan hayata gerçek hayat deriz, ebedi hayat deriz ama bir türlü hazırlığımızı tam yapmayız.
Bugünü yarına yarın öbür güne atarken ecel kapımıza gelivermiş, Azrail davetiyeyi elimize uzatmış haydi gidelim diye bizi bekliyor.

Fırsat elimizde iken orta yolu bulmak...
Ne dünya için ahireti an de ahiret için dünyayı satmamak.
İşte bütün mesele bu.