Bizler, Ekmek satınalmasını bilmiyoruz!...
Kendi yiyeceğimiz Ekmeği satınalırken bile O`na, kirli ellerimiz ile uzanıyor- sıkıyor ve elkirimizi bulaştırıyoruz!...
Yetmedi... beğenmediğimiz ekmeği, gönül rahatlığı içinde elden bırakıp- bir başka Ekmeğin tâzeliğini test etmeyi sürdürüyoruz!
Biliniz ki; sizden önce Ekmek alanlar da sizin beğendiğiniz Ekmeği, sizden önce ellemiş olabilirler! Eee... O zaman ne yapmalı?
Bir düşünün... o gün enson elinizi yıkadıktan sonra elinizin Ekmeğe değdiği zamâna kadar, elleriniz nerelere değdi?... Kâğıt paraya, bindiğiniz aracın kapı koluna, burnunuza, evraklara ve daha çok şeye eliniz değmedi mi? Dezenfekte edemediğimiz; tuz, şeker, Ekmek ve marul gibi nice çeşitli gıdâları, bile- bile yiyoruz!
Büyük bakkallarda servis elarabaları ile alış- veriş edenler arasında; içine, güvenerek Ekmek bıraktığımız bu yardımcı araçların içinde, çok sevgili çocuklarını, ayakkabıları ile bindirerek alış- veriş mekânında gezdiren, sözde aklıselim, okumuş(!) Bay- bayanları hayretle gördüm.
Ne yazık ki, kültür fakirliğimizi; ev, araba ve iyi bir mevkîdeki makamlar, kötü bir şekilde gizliyor!... Bu eksikleri görüp- îkaz edenleri de, gazetelerde okuyoruz; dayak yiyorlar... Meşhurdur: Çevreci bir Profosör bilimadamımız, bilmem kaç kere dayak yiyip-hastahânelik edilmiş... Yine de yanlışı yapanı uyarmaya devam ediyor...
Gazete sütunlarındaki fotoğrafları, bu durumunu belgeliyor.

Nerede kalmıştık?!. “Kurallara uyalım. Uymayanları uyaralım” Aman dikkat! Hastahânelik olmayalım...
Hayır diyorsanız, 10 kişinin ellediği Ekmeği, âfiyetle yiyelim!
Lütfen, ellerimizi; almayacağımız Ekmeğe değdirmeyelim.
Saygılarımla.

Kadir Yeter. TRABZON.